ایساک ایلیچ روبین

روبین در یک خانواده ثروتمند متولد شد، او قبل از انقلاب سال ۱۹۰۵ میلادی و زمانی که ۱۹ سال سن داشت، انقلابی شد. روبین در اول به بوند یهودی ( Jewish Bund ) و سپس به منشویک ها پیوست. او در سال ۱۹۲۴ میلادی از سیاست دشت کشیده خود را به مطالعات علمی اقتصادهای مارکسیستی وقف کرد و در سال ۱۹۲۶ میلادی به عنوان دستیار محقق به مؤسسه با پرستیژ مارکس - انگلز پیوست. ریاست مؤسسه مارکس - انگلز را دیوید ریازانوف به عهده داشت و جوزف استالین بر علیه او کینه توزی داشت.
کتاب مقالات در رابطه با نظریهٔ ارزش مارکس در سال ۱۹۲۴ میلادی منتشر شد. روبین قبل از این که دستگیر شود، همچنین کتاب های در مورد تاریخ اقتصاد و اقتصاد معاصر منتشر کرده و شیوه نوشتاری اقتصاد سیاسی کلاسیک را ویراستاری نمود.
روبین در ۲۳ دسامبر ۱۹۳۰ دستگیر شده و متهم به عضویت در دفتر اتحادیه منشویک ها، یک سازمان مخفی خیالی شد. روبین، که یک حقوقدان و اقتصاددان آموزش دیده بود، اولین بازجویان خود را فریب داده و اتهام نخست او لغو گردید؛ او پس از آن به زندانی در سوزدال منتقل گردید، جاییکه در سلول انفرادی نگهداری می شد و محکوم به محرومیت از خواب قرار گرفت.
در ۲۸ ژانویه ۱۹۳۱ روبین به سلول دیگری آورده شد، جاییکه به او یک زندانی دیگر نشان داده شده و گفته شد که اگر اعتراف نکند، زندانی را خواهند کشت. روبین انکار کرد و زندانی در پیش چشمانش به رگبار بسته شد. همان فرایند شب دیگر نیز تکرار گردید. پس از دومین رگبار، روبین با بازجواین خود در مورد «اعتراف» مذاکره کرد، آن ها از او می خواستند، تا استادش دیوید ریازانوف را که عضو مخفی توطئه منشویک بود، گرفتار سازد.
در محاکمه سال ۱۹۳۱ منشویک، روبین از موجودیت سازمان منشویک انکار کرد. هرچند او پذیرفت که بیانیه های کاذب در مورد مکاتبات ریازانوف و سایر منشویک های مخفی بدهد، ادعا کرد که این کار بر اساس «اعتماد بزرگ شخصی» صورت گرفته است نه بر اساس انضباط سازمانی. در نتیجه این عدم همکاری کامل با دادستان ها، روبین به پنج سال زندان محکوم شد. هرچند او تلاش کرد تا از ریازانوف در برابر بدترین مجازات محافظت کند، حالت «شکسته از لحاظ اخلاقی، ویران شده، تنزل یافته به یک حالت ناامیدی کامل» را تجربه کرد.