ایزوپروترنول

ایزوپروترنول ( به انگلیسی: Isoproterenol )
نامهای تجارتی  : Isuprel - Mistometer - Norisodrine ( در برخی کشورها با نام Isoprenaline نیز شناخته می شود )
رده دارویی: ترکیب آدرنرژیک
رده درمانی: گشادکننده برونش ها ( برونکودیلاتور ) ، محرک قلبی
اشکال دارویی: آمپول ۰/۲ میلی گرم در سی سی، آمپول ۲ میلی گرم در ۲ سی سی ( یا ۱ میلی گرم در ۱ سی سی )
ایزوپروترنول اثر برونکوودیلاتوری خود را از طریق اثر مستقیم بر روی گیرنده های Beta۲آدرنرژیک در ریه و اثر محرک قلب خود را از طریق اثر مستقیم بر روی گیرنده های Beta۱آدرنرژیک در قلب اعمال می کند.
نکته از فارماکولوژی کاتزونگ: ایزوپروترنول یک آگونیست خالص بتا است که ضربان قلب را افزایش می دهد. دارویی مثل اپی نفرین که یک آگونیست خالص آلفا و بتا است که ضربان قلب را افزایش می دهد.
متاپروترنول نیز یک آگونیست اختصاصی Beta۲ محسوب می شود که در درمان تنگی برونش ها در آسم کاربرد دارد.
نکته ای دیگر از کاتزونگ: تزریق ایزوپروترنول که یک بتاآگونیست است، سبب کاهش فشار خون دیاستولی و تغییر اندک در فشار خون سیستولی می گردد، بنابراین فشار نبض افزایش می یابد. این دارو، فشار دیاستولی را به دلیل کم کردن مقاومت عروقی کاهش می دهد و حجم ضربه ای را نیز شدیداً افزایش می دهد.
• گشادکننده برونش در برونکواسپاسم حین بیهوشی
• محرک قلبی در آریتمی
• داروی کمکی در درمان سندرم هیپوپرفوزیون
• درمان بلوک کامل قلبی بعد از بسته شدن VSD
• درمان برونکواسپاسم در طی حملات حاد و خفیف آسم
• درمان برونکواسپاسم در COPD
• کنترل موقت برادی کاردی مقاوم به آتروپین
• به عنوان گشادکننده برونش در برونکواسپاسم حین عمل بیهوشی:
در بالغین: ۰/۰۱ تا ۰/۰۲ میلی گرم به صورت داخل وریدی، که در صورت نیاز می توان این دوز را تکرار کرد.
• به عنوان محرک قلبی در آریتمی:
در بالغین با روش های ذیل تجویز می شود:
• روش اول: ۰/۰۲ میلی گرم به صورت داخل قلبی تزریق می شود و در صورت نیاز، دوز بعدی بر حسب پاسخ بیمار تجویز می شود.
• روش دوم:ابتدا ۰/۲ میلی گرم از راه عضلانی تزریق می شود و سپس در صورت نیاز ۰/۲ تا ۱ میلی گرم، باز از راه عضلانی تزریق می گردد.
• روش سوم: ابتدا ۰/۰۲ تا ۰/۰۶ میلی گرم از راه وریدی تزریق می شود و سپس در صورت نیاز ۰/۰۱ تا ۰/۲ میلی گرم از راه وریدی تزریق می شود.
• روش چهارم: ۲ میلی گرم ایزوپروترنول در ۵۰۰ سی سی محلول DW۵٪ ریخته می شود و با سرعت ۰/۰۰۵ میلی گرم در دقیقه به صورت انفوزیون وریدی تجویز می شود.
• روش پنجم: ۰/۲ میلی گرم از راه زیرجلدی تزریق می شود و سپس در صورت نیاز ۰/۱۵ تا ۰/۲ میلی گرم از راه زیرجلدی تزریق می شود.