عنصر اورانیوم به طور طبیعی دارای هیچ ایزوتوپ پایداری نیست، اما دو ایزوتوپ اورانیم - ۲۳۵ و اورانیم - ۲۳۸ درای نیمه عمر بسیار بسیار طولانی هستند ( به ترتیب ۷٫۰۴ ×۱۰۸ سال و ۴٫۴۶۸۳ ×۱۰۹ سال ) به طوری که از سن زمین بیشتر است و در نتیجه به طور طبیعی در پوسته زمین همچنان باقی مانده اند. ما بقی ایزوتوپ های این عنصر عمدتاً نیمه عمر کوتاهی دارند و در طبیعت یافت نمی شوند. اورانیوم - ۲۳۵ و اورانیوم - ۲۳۸ دو ماده مهم در صنایع هسته ای هستند و جهت تولید انرژی در نیروگاه های هسته ای به عنوان سوخت به کار می رود. همچنین ایزوتوپ اورانیوم - ۲۳۵ با خلوص نسبتاً بالا به عنوان ماده منفجره در تولید تسلیحات هسته ای به کار می رود.
↑ اختصارها:CD: Cluster decayEC: گیراندازی الکترونIT: انتقال ایزومریSF: شکافت خود به خود ↑ Bold for stable isotopes, bold italics for nearly - stable isotopes ( half - life longer than the age of the universe ) ↑ Used in uranium - thorium dating ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Used in uranium - uranium dating ↑ Intermediate decay product of 238U ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Primordial radionuclide ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Used in Uranium - lead dating ↑ Important in nuclear reactors
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف↑ اختصارها:CD: Cluster decayEC: گیراندازی الکترونIT: انتقال ایزومریSF: شکافت خود به خود ↑ Bold for stable isotopes, bold italics for nearly - stable isotopes ( half - life longer than the age of the universe ) ↑ Used in uranium - thorium dating ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Used in uranium - uranium dating ↑ Intermediate decay product of 238U ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Primordial radionuclide ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Used in Uranium - lead dating ↑ Important in nuclear reactors
wiki: ایزوتوپ های اورانیوم