ایزم

لغت نامه دهخدا

ایزم. [ زُ ] ( اِ ) هیزم :
باغ خود را نچیده گل میوه
برد سرهنگش ایزم و میوه.
اوحدی.
رجوع به هیزم شود.

فرهنگ فارسی

هیزم

پیشنهاد کاربران

بپرس