ایزد منان

منان به معنای بخشنده نان و آب و طعام آسمانی. طعام یا مائده آسمانی قوم یهود تحت عنوان یا نام مانا که در صحرای بی آب و علف سینا گویا از آسمان می باریده، در اصل مخفف واژه فارسی مانان بوده. ای زاد هم مخفف 《 این زاد 》 و ضمیر دوم شخص مفرد این، اشاره به انسان داشته به این معنا که کلمه خدا با نام های گوناگون در زبان های مختلف انسانی زاده و یا محصول و تولید قوای ادراکی فهم و عقل و زبان انسان می باشد، اما خدای حقیقی و واقعی آفریننده یا خالق انسان و کلیه موجودات زنده و غیر زنده از ابعاد فراوان و بیکران خویش و در بطن خود و نه از ظلمت و عدم یا نیستی و نه در خارج یا بیرون از خود. خدای حقیقی و واقعی موجویست بیکران و بینهایت و اول و وسط و آخر و ظاهر و باطن همه چیز و همه کس است و لذا هیچ موجود دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد. در عوض خدای آئینی و دینی و فلسفی و عرفانی و منجمله بیخدائی آتئیستی فقط لفظ یا کلمه و یا واژه و مفهوم محض و ایده انتزاعی اند در زبان و خط و فهم و عقل محدود و ناقص انسانی و درست به همین علت و دلیل در خارج از آنها هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارند.