ایزابل ارسولا تشی ( Isabel Ursula Teshea ) ( 24 ژوئیه ۱۹۱۱–۱۴ آوریل ۱۹۸۱ ) ، مددکاری اجتماعی، فعال حقوق بشر و سیاست مدار آفریقایی - ترینیدادی بود. او یکی از بنیان گذاران جنبش ملی مردمی نیز بود و به عنوان معاون حزب ایفای وظیفه کرد. او همچنین از جمله نخستین زنانی بود که متصدی این بست شد. هنگامی که ترینیداد و توباگو استقلال خود را از بریتانیا به دست آوردند، ایزابل خود را برای احراز کرسی مجلس کشور نامزد کرد و نخستین زنی بود که در مجلس تازه تأسیس انتخاب شد. علاوه بر این، او نخستین وزیر زن در کابینه کشور به حساب می آمد که بعداً سفیر کشور مزبور تعیین گردید. پس از مرگش، مدال صلیب ترینیتی، عالی ترین افتخار کشور به او اعطاء شد.
... [مشاهده متن کامل]
ایزابل اورسولا کادوگان در ۲۴ ژوئیه سال ۱۹۱۱ در شهر سان فرناندو، در جزیره ترینیداد، مستعمره ترینیداد و توباگو هند غربی بریتانیا در خانواده ماود و توماس کادوگان چشم به جهان گشود. پدر ایزابل خیاط بود و پس از این که او به دنیا آمد، خانواده ش به پرنسس تاون عزیمت کردند؛ محل که کادوگان در آن بزرگ شد و در مدرسه ابتدائیه دولتی تحصیل کرد. کادوگان باوجود این که به تحصیلات ثانوی دسترسی اندک داشت، آنچه که در آن زمان معمول بود، تحصیلات خود را در چارچوب سیستم شاگرد - معلم ادامه داد. او هنگامی که به عنوان معلم شاگرد کار می کرد، سازمان دهی باشگاه های شاگردان را آغاز کرد که در آن کنسرت ها، رقص ها و سخنرانی ها را تنظیم می نمود. او همچنین یک باشگاه مردانه را نیز در شهر پرنس تاون ایجاد کرد و در بسیاری برنامه های خیریه برای کمک طبقه فقیر و محروم در جامعه خود از طریق کلیسای انگلیکن سنت استفین خدمت کرد.
کادوگان پس از این که از مدرسه فارغ شد، در کارخانه لبنیات فروشی پتیت مورن تصدی قند در سنت مادیلین کار کرد و سپس کارش را به عنوان منشی در دفتر مزرعه شکر ادامه داد. پس از چند سال، او به بندر اسپانیا نقل مکان کرد و به عنوان منشی کنترل انبار در شرکت پریراس اند کامپنی ( Perreira's and Company ) آغاز به کار نمود. او سپس در ۲۴ سپتامبر سال ۱۹۳۸ با جورج مک گریگور تشی ازدواج نمود. همین گونه، او به انجمن آموزشی و فرهنگی استادان ( TECA ) ، جنبش آموزشی مردمی ( PEM ) و فدراسیون مؤسسات زنان ( FWI ) پیوست و به عنوان یک فعال سیاسی قد علم نمود.
این سازمان های زنان، روی آموزش و ارائه خدمات اجتماعی در سراسر جزیره متمرکز بودند. در سال ۱۹۵۵، در جریان تلاش ها برای خروج از استعمار، جنبش آموزشی مردمی به عنوان بازوی زنان جنبش ملی مردم مجدداً سازمان دهی شد. تشی و سایر زنان خانه به خانه رفتند، مبارزه نمودند و جمع آوری کمک های مالی برای نامزدها را سازمان دهی کردند. علاوه بر این، کادوگان به عنوان یک محقق کار می کرد و متن سخنرانی های نمایندگان پارلمان بریتانیا که به نام هانسارد شناخته می شود، را می خواند تا در نوشتن سخنرانی هایش کمک و یاری رساند.
... [مشاهده متن کامل]
ایزابل اورسولا کادوگان در ۲۴ ژوئیه سال ۱۹۱۱ در شهر سان فرناندو، در جزیره ترینیداد، مستعمره ترینیداد و توباگو هند غربی بریتانیا در خانواده ماود و توماس کادوگان چشم به جهان گشود. پدر ایزابل خیاط بود و پس از این که او به دنیا آمد، خانواده ش به پرنسس تاون عزیمت کردند؛ محل که کادوگان در آن بزرگ شد و در مدرسه ابتدائیه دولتی تحصیل کرد. کادوگان باوجود این که به تحصیلات ثانوی دسترسی اندک داشت، آنچه که در آن زمان معمول بود، تحصیلات خود را در چارچوب سیستم شاگرد - معلم ادامه داد. او هنگامی که به عنوان معلم شاگرد کار می کرد، سازمان دهی باشگاه های شاگردان را آغاز کرد که در آن کنسرت ها، رقص ها و سخنرانی ها را تنظیم می نمود. او همچنین یک باشگاه مردانه را نیز در شهر پرنس تاون ایجاد کرد و در بسیاری برنامه های خیریه برای کمک طبقه فقیر و محروم در جامعه خود از طریق کلیسای انگلیکن سنت استفین خدمت کرد.
کادوگان پس از این که از مدرسه فارغ شد، در کارخانه لبنیات فروشی پتیت مورن تصدی قند در سنت مادیلین کار کرد و سپس کارش را به عنوان منشی در دفتر مزرعه شکر ادامه داد. پس از چند سال، او به بندر اسپانیا نقل مکان کرد و به عنوان منشی کنترل انبار در شرکت پریراس اند کامپنی ( Perreira's and Company ) آغاز به کار نمود. او سپس در ۲۴ سپتامبر سال ۱۹۳۸ با جورج مک گریگور تشی ازدواج نمود. همین گونه، او به انجمن آموزشی و فرهنگی استادان ( TECA ) ، جنبش آموزشی مردمی ( PEM ) و فدراسیون مؤسسات زنان ( FWI ) پیوست و به عنوان یک فعال سیاسی قد علم نمود.
این سازمان های زنان، روی آموزش و ارائه خدمات اجتماعی در سراسر جزیره متمرکز بودند. در سال ۱۹۵۵، در جریان تلاش ها برای خروج از استعمار، جنبش آموزشی مردمی به عنوان بازوی زنان جنبش ملی مردم مجدداً سازمان دهی شد. تشی و سایر زنان خانه به خانه رفتند، مبارزه نمودند و جمع آوری کمک های مالی برای نامزدها را سازمان دهی کردند. علاوه بر این، کادوگان به عنوان یک محقق کار می کرد و متن سخنرانی های نمایندگان پارلمان بریتانیا که به نام هانسارد شناخته می شود، را می خواند تا در نوشتن سخنرانی هایش کمک و یاری رساند.
