ایرمان سرا

لغت نامه دهخدا

ایرمان سرا. [ س َ ] ( اِ مرکب ) ایرمان سرای. خانه و سرای عاریتی. ( برهان ). خانه کرایه ای و عاریتی. ( ناظم الاطباء ). ایرمان سرای مهمان سرای مستعمل است :
یارب چه ناخلف پسری کز وجود تو
دارالخلافه پدر است ایرمانسرای.
خاقانی.
در ایرمانسرای جهان نیست جای دل
دیر از کجا و خلقت بیت اﷲ از کجا.
خاقانی.
|| سر کوی مطلوب. ( برهان ). سر کوی محبوب. ( از ناظم الاطباء ). || حسرت خانه. || مجازاً، دنیا. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || مأوای معشوق. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(سَ ) (اِمر. ) ۱ - مهمانخانه . ۲ - خانة عاریت . ۳ - کنایه از: دنیا.

فرهنگ عمید

۱. مهمان سرا، مهمان خانه: بنگر چه ناخلف پسری کز وجود تو / دارالخلافهٴ پدر است ایرمان سرا (خاقانی: ۱۵ ).
۲. خانۀ عاریه.
۳. [مجاز] دنیا.

پیشنهاد کاربران

ایرمان در زبان فارسی همان نام ائیریمن ایزد در زبان کهن است که در پایان چرخه زمان با آمدنش بر زمین سرای مینوی برپا می دارد.

بپرس