ایرلند

[ویکی شیعه] ایرلند با نام رسمی جمهوری ایرلند، نام کشوری به پایتختی دوبلین است که در جزیرهٔ ایرلند، در شمال غرب قارهٔ اروپا واقع شده است. ورود اسلام به این کشور در سال ۱۹۵۰ میلادی و همزمان با ورود دانشجویان مسلمانی از هند، کشورهای خلیج فارس مانند عربستان، کویت، قطر و امارات و مالزی بوده که برای تحصیل به این کشور مهاجرت کرده اند. در عصر حاضر شیعیان در جای جای این کشور، حسینیه هایی احداث کرده اند و عزاداری امام حسین(ع) را در آنها برگزار می کنند و نمازهای اعیاد و جلسات روز جمعۀ خود را در اماکن اجاره ای به جا می آورند. مرکز اسلامی اهل بیت ایرلند، تنها مسجد و مرکز اسلامی شیعیان جمهوری ایرلند است، که با نام حسینیه نیز شناخته می شود.
ایرلند با نام قدیم هیبرنی نام کشوری به پایتختی دوبلین است که در جزیرهٔ ایرلند، در شمال غرب قارهٔ اروپا واقع شده است. نام رسمی این کشور جمهوری ایرلند است و گاهی با نام ایرلند جنوبی خوانده می شود تا با ایرلند شمالی که زیرمجموعه بریتانیا است، اشتباه نشود.
جمعیت جمهوری ایرلند ۴٫۶ میلیون نفر و جمعیت ایرلند شمالی ۱٫۸ میلیون نفر است که جمعاً ۶٫۴ میلیون نفر جمعیت دارند.

ایرلند (ویرجینیای غربی). ایرلند ( به انگلیسی: Ireland ) یک منطقهٔ مسکونی در ایالات متحده آمریکا است که در شهرستان لویس، ویرجینیای غربی واقع شده است. [ ۱]

ایرلَند (Ireland)
ایرلَند
موقعیت. جمهوری ایرلند در اروپای غربی و در غرب کشور بریتانیا قرار دارد. از جنوب، غرب، و شمال به اقیانوس اطلس؛ از شمال غربی به ایرلند شمالی؛ از شرق به دریای ایرلند؛ و از جنوب شرقی به آبراه سنت جورجزمحدود شده است. مساحت این کشور ۷۰,۲۸۵ کیلومتر مربع است و شهر دوبلینپایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور ایرلند از یک جلگۀ مرکزی وسیع تشکیل شده که پیرامون آن را رشته ارتفاعات پراکنده و صخره های ساحلی چندی فرا گرفته است. کوه های ویکلو، با ارتفاع ۹۲۷ متر، و تارا، با ارتفاع ۲۵۴ متر، از شرق؛ کوه های کومرا، گالتی، و ناکمیلدوناز جنوب؛ کوه های کاهاو کَرنتوئل(بلندترین کوه ایرلند) با ارتفاع ۱,۰۴۱متر از جنوب غربی؛ کوه کرو پاتریکبا ارتفاع ۷۶۵ متر از غرب؛ و کوه های بلو استکو اِرِگال، با ارتفاع ۷۵۲ متر از شمال؛ جلگۀ مزبور را در میان گرفته اند؛ رودخانه های ارن، شنن، بَرو، بلک واتر، بوینو بسیاری رودهای دیگر آن را مشروب می کنند و علاوه بر آن دریاچه های بسیاری نیز در این کشور وجود دارد که ری، دِرْگ، ماسک، کاریب، کان، اَلن، و نیز دریاچه های کیلارنیمهم ترین آن ها هستند. ایرلند به چهار استان بزرگ به نام های لِنستر، مونستِر، کانات، و آلستِرو ۳۴ کاونتیتقسیم شده و دوبلین، کورک، لیمِریک، گالِوی، و واترفوردعمده ترین شهرهای آن هستند. کرانه های ایرلند، به ویژه کرانه های غربی آن، از بریدگی ها و خلیج ها و خلیج های کوچک و جزایر ساحلی بسیاری پدید آمده و خلیج های کوچک داندوک، وِکسفورد، بَنتری، دینِگل، گالِوی، کلو، بلَکساد، و دانیگالمهم ترین عوارض ساحلی آن به شمار می آیند. جزایر ارن، کِلر، آکیل، بلاسکِت، کلیِر، و سالتینیز جزئی از این کشور محسوب می شوند. جریان دریایی گُلف استریمموجب یکنواختی اقلیم در سراسر این کشور و ثابت ماندن دمای هوا شده است. دی و بهمن سردترین و تیر و مرداد گرم ترین ماه های سال ایرلند است و هوای صاف و آفتابی از ویژگی ماه های اردیبهشت و خرداد است. کرانه های جنوب شرقی بارندگی نسبتاً کم تری دارد و میزان بارندگی در دیگر نواحی بین ۷۵۰ تا ۱,۱۲۵میلی متر است. میانگین دمای شهر دوبلین در دی ماه چهار درجه سانتی گراد و در تیر ماه پانزده درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۷۵۰ میلی متر می رسد. سراسر ایرلند را علفزارهای پهناور و چراگاه ها و مرتع های بسیار خوب فرا گرفته است و خاک این کشور از نظر کشاورزی و رویش گیاه بسیار مرغوب و عالی است. جنگل های آن از روزگار گذشته به مرور پاک سازی و به کشتزار و چراگاه تبدیل شده است و در حال حاضر فقط به دَه درصد از وسعت کشور مذکور منحصر شده است. حیات وحش ایرلند شباهت بسیاری به حیات وحش بریتانیا و فرانسه دارد و جانورانی چون خرس، گرگ، گربۀ وحشی، گاو وحشی، آهو، و اسب کوچک را شامل می شود.
اقتصاد. حدود یک هشتم از نیروی کار کشور ایرلند به کشاورزی اشتغال دارند. کشتزارها کوچک و خصوصی ولی بسیار بارآور و حاصل خیزند و غلّات، چغندرقند، و سیب زمینی از مهم ترین فرآورده های آن محسوب می شوند. چراگاه های پهناور این کشور پرورش دام را رونق بخشیده و فرآورده های دامی و لبنی ازجمله محصولات صادراتی آن به شمار می آیند. صنعت شیلات ایرلند بسیار پیش رفته است و یکی از مهم ترین منابع درآمد کشور را تشکیل می دهد. کشور مذکور از نظر منابع زیرزمینی چندان غنی نیست و سنگ گچ، روی، و سرب مهم ترین کانی های این کشور است. زغال سنگ عمده ترین سوخت ایرلند است و نیروی الکتریسیتۀ آن از سّدهایی که بر روی رودخانۀ شنن بسته شده تأمین می شود. تولید الکتریسیتۀ ایرلند حدود ۲۱میلیارد کیلووات ساعت است و سرانۀ مصرفی آن به۱۱.۴ مگاوات ساعت می رسد. صنایع این کشور وابستگی بسیار به کشاورزی دارد و برخی از فعالیت های صنعتی آن عبارت اند از تولید آرد، فرآوری لبنیات و موادغذایی، تولید محصولات معدنی، نساجی و تولید چرم، چوب، کاغذ، مواد شیمیایی، لاستیک و پلاستیک، ماشین آلات، وسایل الکتریکی و اپتیکی، و وسایل حمل و نقل.
حکومت و سیاست. ایرلند دارای نظام جمهوری چند حزبی با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس نمایندگان آن ۱۶۶ عضو و مجلس سنای آن ۶۰ عضو دارد که مردم آنان را برای پنج سال برمی گزینند و دورۀ ریاست جمهوری این کشور هفت سال است.
مردم و تاریخ. جمعیت ایرلند حدود۴,۵۸۱,۲۶۹ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به۶۵.۲ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۹ درصد است و ایرلندی ها ۹۳ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند.۹۶.۵ درصدشان مسیحی اند و۵۹.۵ درصد از آنان در شهرها زندگی می کنند و زبان رسمی آنان ایرلندی و انگلیسی است. میانگین امید به زندگی در ایرلند ۷۷ سال است و ۹۹ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. اقوام سلت در حدود ۳۰۰پ م در این سرزمین ساکن شدند و پنج کشور سلطنتی در آن جا تأسیس کردند. آیین مسیح در قرن ۵م در آن سامان رواج یافت و انگلیسی ها و نورمان ها به مرور در ایرلند نفوذ کردند. آنان اراضی بسیاری از ایرلندی ها را تملّک کردند و هنری دوم، پادشاه انگلستان، در ۱۴۹۵ سراسر ایرلند را ضمیمۀ انگلستان کرد. هنگامی که انگلستان در قرن ۱۶ از کلیسای واتیکان جدا شد، ایرلندی ها به آیین کاتولیک وفادار ماندند و اختلافات مذهبی نیز بر اختلافات کلّی افزوده شد تا جایی که مردم این کشور که زندگی را به سختی می گذراندند، در زمان الیزابت اول سر به شورش برداشتند و به شدت سرکوب شدند. با اسکان دادن مهاجران اسکاتلندی در ایرلند شمالی، دامنۀ اختلافات بالا گرفت و زدوخوردهای دَه سالۀ ۱۶۲۱ تا ۱۶۳۱ را به همراه آورد که طی آن ۶۰۰هزار ایرلندی کشته شدند. الیور کرامول، ایرلندی ها را قتل عام کرد و شورش آنان را فرونشاند. در ۱۸۰۰، مجلس های انگلستان و ایرلند ادغام شدند ولی اختلافات همچنان باقی ماند. در ۱۸۶۹ کلیسای ایرلند منحل شد و آفت سیب زمینی، فقر و تنگدستی ایرلندی ها را تشدید کرد و نزدیک به ۱میلیون ایرلندی جان باختند و حدود۱.۵میلیون نفر جلای وطن کردند. در ۱۸۷۰ نهضت شین فین پایه گذاری شد و مذاکرات نخست وزیر انگلستان با رهبر شین فیندر ۱۹۲۱ به ایجاد کشور مستقل ایرلند انجامید و به موجب قانون اساسی ۱۹۳۷، نام این کشور به جمهوری ایرلند تغییر یافت.