ایرج مصداقی ( زاده ۹ آبان ۱۳۳۹ تهران ) نویسنده، پژوهشگر و فعال حقوق بشر و زندانی پیشین سیاسی در دهه شصت و از جان به در بردگان اعدام های سال ۱۳۶۷ است. او از سال ۱۳۷۳ در استکهلم، سوئد زندگی می کند. مصداقی از زمان مهاجرت شروع به فعالیت و پژوهش در جنبش دادخواهی کرده است. وی در گذشته از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بود و اکنون منتقد آن سازمان است.
... [مشاهده متن کامل]
ایرج مصداقی در سال ۱۳۳۹ در تهران زاده شد. در نوجوانی برای تحصیل به ایالات متحده آمریکا رفت و در آنجا با کنفدراسیون دانشجویان و محصلین ایرانی برای احیای واحد جنبش دانشجویی همکاری کرد و مقارن پیروزی انقلاب ۵۷ به ایران بازگشت. وی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق به مدت ده سال در زندان های قزل حصار، اوین و گوهردشت به سر برد.
مصداقی یکی از جان به در بردگان اعدام های سال ۱۳۶۷ است. پس از آزادی از زندان، در سال ۱۳۷۳ مجبور به فرار از ایران شد. در سوئد دوباره فعالیت های سیاسی ـ اجتماعی خود را از سر گرفت. تا سال ۱۳۷۹ وی مشغول تهیه گزارش هایی از موارد نقض حقوق بشر در ایران بود که عموماً به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، کمیته سوم ملل متحد، پارلمان اروپا و سازمان بین المللی حقوق کار ارسال می شد. همچنین از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ در ارتباط با سازمان بین المللی کار فعالیت کرده و به دفاع از حقوق کارگران و حقوق بگیران ایران پرداخته است که حاصل آن دو کتاب «سازمان ملل متحد و نقض حقوق بشر در ایران» و «سازمان بین المللی کار و نقض حقوق بنیادین کار در ایران» شده است. از سال ۱۳۸۰ به بعد، مصداقی پژوهش در خصوص نقض حقوق بشر در ایران را به صورت فردی دنبال کرد. او در این دوران با نوشته های پرشمار به مستندسازی و روشنگری درباره زندانی های سیاسی و عوامل شکنجه و کشتار آنها پرداخته است. در همین دوران است که برای او مسئله «دادخواهی» مهم می شود. او با مرکز اسناد حقوق بشر، بنیاد برومند، قاضی جفری رابرتسون همکاری کرده و در برگزاری «ایران تریبونال» در لندن و لاهه مشارکت داشته است.
مصداقی عضو «کمیته دیده بانی از استفاده داده های دستگاه قضایی» به ریاست شیرین عبادی، برندهٔ جایزهٔ نوبل صلح، است که گزارشگران بدون مرز برای «دیده بانی و تضمین استفاده از پرونده داده های قضایی ایران مطابق با موازین حقوق بشر» تشکیل داده است. این پرونده رایانه ای حاوی داده های دستگاه قضائی تهران بین سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ از سوی افشاگران به گزارش گران بدون مرز تحویل داده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
ایرج مصداقی در سال ۱۳۳۹ در تهران زاده شد. در نوجوانی برای تحصیل به ایالات متحده آمریکا رفت و در آنجا با کنفدراسیون دانشجویان و محصلین ایرانی برای احیای واحد جنبش دانشجویی همکاری کرد و مقارن پیروزی انقلاب ۵۷ به ایران بازگشت. وی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق به مدت ده سال در زندان های قزل حصار، اوین و گوهردشت به سر برد.
مصداقی یکی از جان به در بردگان اعدام های سال ۱۳۶۷ است. پس از آزادی از زندان، در سال ۱۳۷۳ مجبور به فرار از ایران شد. در سوئد دوباره فعالیت های سیاسی ـ اجتماعی خود را از سر گرفت. تا سال ۱۳۷۹ وی مشغول تهیه گزارش هایی از موارد نقض حقوق بشر در ایران بود که عموماً به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، کمیته سوم ملل متحد، پارلمان اروپا و سازمان بین المللی حقوق کار ارسال می شد. همچنین از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ در ارتباط با سازمان بین المللی کار فعالیت کرده و به دفاع از حقوق کارگران و حقوق بگیران ایران پرداخته است که حاصل آن دو کتاب «سازمان ملل متحد و نقض حقوق بشر در ایران» و «سازمان بین المللی کار و نقض حقوق بنیادین کار در ایران» شده است. از سال ۱۳۸۰ به بعد، مصداقی پژوهش در خصوص نقض حقوق بشر در ایران را به صورت فردی دنبال کرد. او در این دوران با نوشته های پرشمار به مستندسازی و روشنگری درباره زندانی های سیاسی و عوامل شکنجه و کشتار آنها پرداخته است. در همین دوران است که برای او مسئله «دادخواهی» مهم می شود. او با مرکز اسناد حقوق بشر، بنیاد برومند، قاضی جفری رابرتسون همکاری کرده و در برگزاری «ایران تریبونال» در لندن و لاهه مشارکت داشته است.
مصداقی عضو «کمیته دیده بانی از استفاده داده های دستگاه قضایی» به ریاست شیرین عبادی، برندهٔ جایزهٔ نوبل صلح، است که گزارشگران بدون مرز برای «دیده بانی و تضمین استفاده از پرونده داده های قضایی ایران مطابق با موازین حقوق بشر» تشکیل داده است. این پرونده رایانه ای حاوی داده های دستگاه قضائی تهران بین سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۸ از سوی افشاگران به گزارش گران بدون مرز تحویل داده شده است.
از اعضای به ظاهر جداشده و منتقد از سازمانک خبیث و پلید و تروریستی مزاحمین خلق ( مجاهدین خلق ) هستند و اکنون هم درحالِ پهلوی پرستی هستند : )