ایرج فاضلی

ستوان یکم ایرج فاضلی در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۴۴ ( ۳۱ ژانویه ۱۹۶۶ ) ، گواهی رتبه بندی هوانوردی خود را از پایگاه نیروی هوایی آریزونا در آمریکا و به امضای ویلیام اس. هندرسون جونیور رئیس وقت پایگاه دریافت کرد. همچنین در ۱۴ شهریور ۱۳۵۴ ( ۵ سپتامبر ۱۹۷۵ ) هواپیمای نورثروپ تی - ۳۸ تالون را به تنهایی به پرواز درآورده و فرود آورد، و گواهینامه پرواز این هواپیما را نیز به دست آورد. در تاریخ اول دی ماه ۱۳۵۴ ( ۲۲ دسامبر ۱۹۷۵ ) فرماندار وقت ایالت آریزونا رائول هکتور کاسترو او را شهروند افتخاری این ایالت اعلام کرد.
• اول مهر ۱۳۵۹، در عملیات ۱۴۰ فروندی ( موسوم به «کمان ۹۹» ) حاضر شد، او لیدر یک دسته دو فروندی بود، و موفق شد پایگاه هوایی موصل را بمباران کند.
• سوم مهر ۱۳۵۹، عملیات انهدام تأسیسات شهر کرکوک.
• در کتاب خاطرات سرهنگ خلبان «صمد علی بالازاده» به نام «آسمان مال من بود» به قلم «ساسان ناطق»، آمده است.
دوشنبه ۳۱ شهریور به اتفاق جمشید اوشال، «ایرج فاضلی» و دو نفر دیگر آلرت بودم. حدود ساعت یک ظهر رفتم تا پست آلرت را از شیفت صبح تحویل بگیرم. جمشید اوشال لیدرم بود و هنوز نیامده بود. قرار بود به صورت دو دسته دو فروندی حفاظت از آسمان شمال غرب را انجام دهیم … کلاه و لوازم پروازی را داخل هواپیما گذاشته و به اتاق برگشتم. ساعت حدود یک و چهل و پنج دقیقه بود. اوشال در اتاق را باز کرد. جلو در ایستاد دست هایش را به هم زد و گفت: «الان است که زنگ را بزنند. ببینند چند دقیقه ای از سر ناهار پرواز می کنیم. » گاهی برای آمادگی و آزمایش خلبان ها هم که شده در نوبت های مختلف زنگ را به صدا درمی آوردند زود سوار شده و به ابتدای باند می رفتیم و آن وقت اعلام می کردند برگردیم. هنوز حرف اوشال تمام نشده بود که زنگ خطر آلرت به صدادرآمد. پشت سرش صدای غرش چند هواپیما را شنیدیم. طبق برنامه من و اوشال باید در پنج دقیقه اول پرواز می کردیم. به طرف آشیانه ها دویدیم صدای چند انفجار بلند شد و زمین زیرپایم لرزید وارد کابین شدم و مکانیسین برای بستن کمربندها بالا آمد. یک طرف قفل جعبه کمک های اولیه را به خودم بستم. دست های مکانیسین می لرزید نمی توانست قلاب را داخل قفل کند و قلاب از دستش می افتاد. صدای انفجارها هنوز ادامه داشت یک دفعه مکانیسین پایین پرید و فرار کرد. فاضلی، یقه او را گرفت و گفت: کجا می روی؟ برو بالا و کارت را بکن!. مکانیسین گفت: نمی توانم. بیا برو خودت ببند! یکی از درجه دارهای میانسال زود بالا آمد و طرف دیگر بند جعبه کمک های اولیه را بست. خودم هم کمربند صندلی را بستم و به درجه دار گفتم: زودباش بپر پایین.