ایرج رحمانپور ( زاده ۲۰ بهمن ۱۳۳۵ ) شاعر، خواننده و ترانه سرای معروف ایرانی است. او دارای آثار نوشتاری و موسیقایی دربارهٔ فرهنگ و هنر منطقهٔ زاگرس و موسیقی لری و لکی است.
رحمانپور در خرم آباد و در محله باجگیران زاده شد. . او تا کلاس سوم ابتدایی در خرم آباد بود ولی بعد از آن دوره به همراه مادرش به کوهدشت رفت. و کودکی و نوجوانی را در سرزمین پدری اش کوهدشت سپری نمود. از کودکی با توجه به توانایی اش در آواز و آوازخوانی به این حرفه روی آورد. زندگی در یک منطقهٔ باستانی و آشنایی با فرهنگ و هنر «سرزمین مفرغ» او را به مطالعهٔ زبان و فرهنگ کهن سوق داد. وی از دهه پنجاه تا کنون به سرایش ترانه و خوانش این آثار مشغول است. او در ترانه هایش از مجموعه زبانهای لری خرم آبادی و لکی استفاده می کند. آثار او نقش ویژه ای در احیا زبان لری و لکی و آشنایی مردم با اشعار لری خرم آبادی داشته است. او متأهل، دارای چهار فرزند و از سال ۱۳۷۰ ساکن تهران است. وی هم اکنون در زمینه فرهنگ عامه و زبان پژوهش می کند.
... [مشاهده متن کامل]
بن مایهٔ آوازهای او را «هوره» و «مویه» تشکیل می دهد. او از موسیقی کار، آیین های نمایشی، موسیقی سوگ، موسیقی جشن، حماسه، لالایی ها و اسطوره ها بهره می برد. رحمانپور موسیقی قدیمی و ملودی های فولکلور را با جریانهای اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر تلفیق نموده است. به همین دلیل او را «حنجره زخمی زاگرس» نامیده اند. او با موضوعات زیر آثار هنری خلق نموده است:آوارگان شیمیایی حلبچه، زلزله زدگان بم، زلزله زدگان رودبار و منجیل، جنگ ایران و عراق، خودسوزی زنان در ایلام و لرستان، فقر و اعتیاد، وطن پرستی، تنهایی انسان معاصر، نابودی فرهنگ، با یاد حسین پناهی ( شاعر و بازیگر ) ، با یاد حسین شیدایی ( بازیگر ) ، در بزرگداشت انفال ( کشتار کردهای عراقی ) در گوتنبرگ سوئد.
وی در گفتگویی گفته است: آقای نامجو کارهای مرا به طور مستقیم استفاده می کند اما بعد می گوید این ها را از یک روستایی شنیده ام و خودم این ها را پیدا کردم.
مجموعهٔ کامل اشعار لری و لکی وی در کتابی با عنوان «تونه می نویسم سرزمینم»، «تو را می نویسم، سرزمینم» توسط سهراب آزادی گردآوری و به همراه ترجمهٔ فارسی منتشر شده است. برخی شعرهای وی در نشریات منتشر شده است.
رحمانپور در خرم آباد و در محله باجگیران زاده شد. . او تا کلاس سوم ابتدایی در خرم آباد بود ولی بعد از آن دوره به همراه مادرش به کوهدشت رفت. و کودکی و نوجوانی را در سرزمین پدری اش کوهدشت سپری نمود. از کودکی با توجه به توانایی اش در آواز و آوازخوانی به این حرفه روی آورد. زندگی در یک منطقهٔ باستانی و آشنایی با فرهنگ و هنر «سرزمین مفرغ» او را به مطالعهٔ زبان و فرهنگ کهن سوق داد. وی از دهه پنجاه تا کنون به سرایش ترانه و خوانش این آثار مشغول است. او در ترانه هایش از مجموعه زبانهای لری خرم آبادی و لکی استفاده می کند. آثار او نقش ویژه ای در احیا زبان لری و لکی و آشنایی مردم با اشعار لری خرم آبادی داشته است. او متأهل، دارای چهار فرزند و از سال ۱۳۷۰ ساکن تهران است. وی هم اکنون در زمینه فرهنگ عامه و زبان پژوهش می کند.
... [مشاهده متن کامل]
بن مایهٔ آوازهای او را «هوره» و «مویه» تشکیل می دهد. او از موسیقی کار، آیین های نمایشی، موسیقی سوگ، موسیقی جشن، حماسه، لالایی ها و اسطوره ها بهره می برد. رحمانپور موسیقی قدیمی و ملودی های فولکلور را با جریانهای اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر تلفیق نموده است. به همین دلیل او را «حنجره زخمی زاگرس» نامیده اند. او با موضوعات زیر آثار هنری خلق نموده است:آوارگان شیمیایی حلبچه، زلزله زدگان بم، زلزله زدگان رودبار و منجیل، جنگ ایران و عراق، خودسوزی زنان در ایلام و لرستان، فقر و اعتیاد، وطن پرستی، تنهایی انسان معاصر، نابودی فرهنگ، با یاد حسین پناهی ( شاعر و بازیگر ) ، با یاد حسین شیدایی ( بازیگر ) ، در بزرگداشت انفال ( کشتار کردهای عراقی ) در گوتنبرگ سوئد.
وی در گفتگویی گفته است: آقای نامجو کارهای مرا به طور مستقیم استفاده می کند اما بعد می گوید این ها را از یک روستایی شنیده ام و خودم این ها را پیدا کردم.
مجموعهٔ کامل اشعار لری و لکی وی در کتابی با عنوان «تونه می نویسم سرزمینم»، «تو را می نویسم، سرزمینم» توسط سهراب آزادی گردآوری و به همراه ترجمهٔ فارسی منتشر شده است. برخی شعرهای وی در نشریات منتشر شده است.
