ایرانی های ترک زبان به گروهی از مردم ایرانی گفته می شود که به زبان های ترکی سخن می گویند. سازمان سیا، مجموع جمعیت آذری ها و ترک زبان ها را ۱۸ درصدِ جمعیتِ کلِ ایران اعلام کرده است. بر اساس سرشماری ها و آمارهای دیگر نهادهای مستقل، تخمین ها جمعیت آذری ها بین ۱۳٬۶۰۰٬۰۰۰ تا بیش از ۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰ جمعیت ترکمن ها بین ین ۴۰۰٬۰۰۰ تا ۷۵۰٬۰۰۰ قشقایی ها حدود ۳۰۰٬۰۰۰ تا ۸۰۰٬۰۰۰ ترک های خراسانی حدود ۴۰۰٬۰۰۰ تا ۸۵۴٬۰۰۰ قزاق ها ۵٬۰۰۰ و خلج ها ۵۰٬۰۰۰ هزار نفر، و بچاقچی ها ( با جمعیت نامشخص ) هستند.
... [مشاهده متن کامل]
آذری های ایرانی عمده جمعیت ترک زبان ایران را تشکیل می دهند. حضور بارز جمعیت آذری در استان های آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل، زنجان، قزوین و همدان می باشد.
ترک های خراسانی از دیگر گروه های ترک زبان ایران است، که در استان خراسان رضوی، شمالی، سمنان و گلستان دارند.
ترکمن ها گروهی از مردم ترکمن زبان هستند که در استان خراسان شمالی و گلستان سکونت دارند.
قشقایی ها گروهی از مردم قشقایی زبان هستند، که در استان های فارس، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، بوشهر، خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد سکونت دارند.
زبان آذربایجانی شاید پس از زبان ازبکی دومین زبان از زبان های ترکی باشد که از فارسی بیشترین تأثیر را گرفته است. این تأثیر بیشتر در واج شناسی، مجموعه لغات و ساختار بوده است و به صورت کمتر در صرف این زبان بوده است. تأثیر عناصر زبان های ایرانی بر آغوزی از آسیای میانه آغاز شده است.
در دوره قاجار دربار ولیعهد در شهر ترک زبان تبریز واقع شده بود، و در دربار ولیعهد در تبریز و نیز در دربار تهران، علاوه بر زبان فارسی، به زبان ترکی نیز تکلم می شد. مظفرالدین شاه که دوره طولانی ولایتعهدی را در تبریز گذرانده بود، فارسی را با لهجه ترکی حرف می زد.
به عقیدهٔ برخی کارشناسان و پژوهشگرهای حوزه تاریخ و فرهنگ بومی زبان ترکی آذربایجانی شمال استان همدان آسیب دیده است که بخشی از علل آن به بطن جامعه ترک زبانان شهرستان های شمالی استان همدان برمی گردد. به مرور زمان، واژه های زبان ترکی در معرض فراموشی قرار گرفته است و کلماتی از دیگر زبان ها، از جمله فارسی و عربی و ترکی استانبولی در میان لهجه های ترک زبان این استان رسوخ یافته است.
... [مشاهده متن کامل]
آذری های ایرانی عمده جمعیت ترک زبان ایران را تشکیل می دهند. حضور بارز جمعیت آذری در استان های آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل، زنجان، قزوین و همدان می باشد.
ترک های خراسانی از دیگر گروه های ترک زبان ایران است، که در استان خراسان رضوی، شمالی، سمنان و گلستان دارند.
ترکمن ها گروهی از مردم ترکمن زبان هستند که در استان خراسان شمالی و گلستان سکونت دارند.
قشقایی ها گروهی از مردم قشقایی زبان هستند، که در استان های فارس، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، بوشهر، خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد سکونت دارند.
زبان آذربایجانی شاید پس از زبان ازبکی دومین زبان از زبان های ترکی باشد که از فارسی بیشترین تأثیر را گرفته است. این تأثیر بیشتر در واج شناسی، مجموعه لغات و ساختار بوده است و به صورت کمتر در صرف این زبان بوده است. تأثیر عناصر زبان های ایرانی بر آغوزی از آسیای میانه آغاز شده است.
در دوره قاجار دربار ولیعهد در شهر ترک زبان تبریز واقع شده بود، و در دربار ولیعهد در تبریز و نیز در دربار تهران، علاوه بر زبان فارسی، به زبان ترکی نیز تکلم می شد. مظفرالدین شاه که دوره طولانی ولایتعهدی را در تبریز گذرانده بود، فارسی را با لهجه ترکی حرف می زد.
به عقیدهٔ برخی کارشناسان و پژوهشگرهای حوزه تاریخ و فرهنگ بومی زبان ترکی آذربایجانی شمال استان همدان آسیب دیده است که بخشی از علل آن به بطن جامعه ترک زبانان شهرستان های شمالی استان همدان برمی گردد. به مرور زمان، واژه های زبان ترکی در معرض فراموشی قرار گرفته است و کلماتی از دیگر زبان ها، از جمله فارسی و عربی و ترکی استانبولی در میان لهجه های ترک زبان این استان رسوخ یافته است.
