ایراس

ایراس ( مخفف انگلیسی: IRAS ) به معنی ماهوارهٔ اخترشناسی فروسرخ ( به انگلیسی: Infrared Astronomical Satellite ) یک رصدخانهٔ فضایی است که در ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۸۳ در مدار زمین قرار گرفت. هدف اصلی این ماهواره بررسی تابش های حرارتی ستارگان دور از زمین بود. [ ۶]
در این مأموریت بیش از ۹۶٪ از کل آسمان، چهار مرتبه و در چهار فیلتر ۱۲٬۲۵٬۶۰ و ۱۰۰ میکرومتر مساحی شد. توان تفکیک تصاویر از ۳۰ ثانیه قوسی در طول موج ۱۲ میکرومتر تا ۲ دقیقه قوسی در طول موج ۱۰۰ میکرومتر متغیر بود. در نتیجه این رصدها حدود ۳۵۰٬۰۰۰ جرم آشکار شد که هنوز خیلی از آنان در انتظار تعیین ماهیت هستند و کار اصلی ما در این پایان نامه نیز، تعیین ماهیت تعدادی از این اجرام است.
عمر این ماهواره همچون اغلب ماهواره های فروسرخ پیش از آن، وابسته که عمر سیستم خنک کننده آن است. برای بالابردن بازدهی، تلسکوپ می بایست در دمای بسیار سرد نگهداری می شد. در مورد این تلسکوپ ۷۳ کیلوگرم ابرشاره هلیوم، دمای تلسکوپ را در ۲ کلوین نگه می داشت. تلسکوپ با بخار هلیوم خنک نگه داشته می شد تا اینکه در نهایت پس از ۱۰ ماه در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۳، به دلیل بخار شدن کل مخزن هلیوم و افزایش دمای تلسکوپ و ناتوانی در ادامه رصدها، ماهواره به تدریج با کاهش ارتفاع مدار به زمین نزدیک شد.
پروژهٔ ایراس ( IRAS ) برای بررسی منابع ساکن طراحی شده بود، بنابراین گروهی با جستجوی منابع متحرک و با هدف، حذف آن ها از داده ها، موفق به کشف ۳ سیارک، ۶ دنباله دار و مشاهدهٔ دنبالهٔ غباری بزرگی از دنباله دار تمپل - ۲ شدند.

ایراس (IRAS)
سرنام اسم انگلیسی ماهوارۀ اخترشناسی فروسرخ. این وسیله ماهوارۀ مشترک امریکا، بریتانیا، و هلندی بود که در ۱۹۸۳، برای مسّاحی آسمان در طول موج های فروسرخ پرتاب شد و نواحی تشکیل ستاره، کهکشان های دور، و سامانه های سیاره ای جنینیاحتمالی را در اطراف ستاره های دیگر بررسی کرد. پنج دنباله دارجدید در منظومۀ خورشیدیما کشف کرد. مدت کارکرد آن دَه ماه بود.