ایراء

لغت نامه دهخدا

ایراء. ( ع مص ) آتش برآوردن از آتش زنه. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج )( از اقرب الموارد ) ( تاج المصادر بیهقی ). || استخوان پرمغز گردانیدن فربهی شتر را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || پیه ناک گردانیدن فربهی شتر را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

ایراء از ماده وری ( بر وزن نفی ) به معنی مستور ساختن است و به آتشی که در وسائل آتش افروزی نهفته است و آنرا از طریق جرقه زدن بیرون می آورند وری و ایراء می گویند .

بپرس