ایذا

/~izA/

معنی انگلیسی:
harassment

لغت نامه دهخدا

ایذا. ( ع اِ ) رنج و آزار و عذاب و زحمت و جور و ستم و جفا و تصدیع و آزردگی و محنت. ( ناظم الاطباء ). ایذاء :
زبان درنهندش به ایذا چو تیغ
که بدبخت زر دارد از خود دریغ.
سعدی.
بسمع رضا مشنو ایذای کس.
سعدی.
که مگریکی از غلامان او بدو ایذائی و زحمتی رسانیده است. ( تاریخ قم ص 249 ). رجوع به ایذاء شود.

فرهنگ فارسی

(مصدر ) آزردن آزار دادن اذیت کردن رنج دادن .

فرهنگ عمید

اذیت کردن، آزار رساندن، رنج دادن: به سمع رضا مشنو ایذای کس / وگر گفته آید به غورش برس (سعدی۳: ۳۲۰ ).

پیشنهاد کاربران

در این نزدیکی بر لب آب گربه ایست متعبد ، روز روزه دارد و شب نماز کند ، هرگز خونی نریزد و ایذای حیوانی جایز نشمرد.
( کلیله و دمنه تصحیح دکتر مینوی ، ص ۲۰۶ )
آزاررسانی ، آزاردهی
آزار و اذیت

بپرس