ایداجی. ( مغولی ، اِ ) یکی از مناصب وابسته به سررشته داری قشون ( در عهد ایلخانیان ). ( فرهنگ فارسی معین ) : اختاجیان و قرچیان و ایداجیان و دیگر اصناف که بر شغلی منصوب بودند. ( تاریخ غازان ص 270 ). ولیکن چون بهنگام نمی رسید ایداجیان قرض میکردند بمرابحه تمام. ( تاریخ غازان ص 327 ). به هروقت ایداجیان از شراب داران شراب قرض میکردند و گوسفند از قصابان. ( تاریخ غازان ص 328 ). پیش از این بواسطه شراب خریدن ایداجیان از شرابداران نرخ آن بغایت گران بودی. ( تاریخ غازان ص 329 ).
