ایداء
لغت نامه دهخدا
ایداء. ( ع مص ) ( از «ودی » ) هلاک گردیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). هلاک شدن. ( منتهی الارب ). || مرگ فرا رسیدن. ( منتهی الارب ). یقال : اودی به الموت ؛ ای ذهب به. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). فرا رسیدن مرگ کسی را. ( ناظم الاطباء ). || پوشیده شدن مرد از سلاح. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( از «ی دی » ) احسان و نیکوی دیدن از کسی. بدین معنی مثال یایی است. ( ناظم الاطباء ). || انعام شدن بر کسی. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید