ایتگین. ( اِ ) خانه دار و صاحب و خداوند خانه. ( برهان ) ( از آنندراج ). خانه دار و خداوند خانه. ( ناظم الاطباء ). خانه دار. ( رشیدی ) : اول شب ایتگین و وشاق آمدیم لیک الب ارسلان شدیم به پایان صبحگاه.خاقانی.
