ایت الله میرزا محمد هادی خراسانی

[ویکی اهل البیت] آیت الله میرزا محمد هادی خراسانی. میرزا محمد هادی فرزند عالم بزرگوار سید محمد خراسانی نجفی یکی از آیات و مدرسین بزرگ حوزه کربلا در اواسط قرن چهاردهم هجری است. آیت الله خراسانی در شب جمعه اول ذیحجه سال 1297 در شهر کربلا متولد شد و در نوجوانی قبل از تکلیف به معیت پدر ساکن خراسان بود و ابتدا چند سال در مشهد مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را نزد علمای مشهد و پدر معظم خود به پایان برد و در سن هجده سالگی عازم نجف اشرف گردید. و سالها از محضر آخوند خراسانی، علامه یزدی و آقا شریعت اصفهانی خارج فقه و اصول را استفاده کرد و خود به درجه استادی و اجتهاد نائل گردید.
مرحوم خراسانی در سال 1320 در حوزه سامرا جزء اصحاب مرحوم میرزای مجاهد، درآمد و در نهضت انقلابی علما در مبارزه با استعمارگران در جنگ بین الملل، در کنار میرزای مجاهد قرار داشت و سپس به اتفاق میرزای مجاهد در جمله علما و مدرسین بزرگ حوزه عراق ساکن کربلای معلا گردید.
مرحوم خراسانی حدود سی سال در رأس حوزه این شهر به اقامه جماعت و تدریس علمای اعلام اشتغال داشت و ضمن تربیت و تدریس علما آثاری در اصول و فروع نیز به رشته تحریر برد، که از آن جمله است: باقیات الصالحات، معجزات و کرامات، ذخیرة المعاد، سراج وهاج، اصول و فروع شیعه، سبع المثانی، معجزه و اسلام، الفین،دعوه حق و...
سرانجام این عالم ربانی و مجاهد متقی در 12 ربیع الاول 1368 وفات نمود و در کنار تربت شهدا مدفون شد بعد از او فرزند عالم جلیل القدرش حاج سید مهدی خراسانی وارث علوم پدر گردید.