ایالت های غرب میانه آمریکا. ایالت های غرب میانه آمریکا ( به انگلیسی: US Midwestern states ) ناحیه ای از مناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا است.
این ناحیه به عنوان محل ملاقات فرهنگ های مختلف شناخته می شوند. در اوایل قرن نوزدهم مهاجران در جستجوی زمین های زراعی پربارتر به ایالات غرب میانه کوچ کردند و به زودی، اروپاییان مستقیماً از سواحل شرقی به سمت غرب میانه راهی شدند. در سال های اخیر نیز جمعیت مهاجر این ایالات همواره دارای رشد و تنوع زیادی بوده است. هم چنین جمعیت زیادی از سرخ پوستان آمریکایی نیز در این ایالات زندگی می کنند. خاک حاصلخیز این مناطق به کشاورزان امکان کشت انواع محصولات زراعی و غلات مانند گندم و جو را می دهد و به همین علت این ایالات را با نام «ایالات حاصلخیز آمریکا» می شناسند.
اکثر زمین های ایالات غرب میانه، دشت ها و مزارع حاصلخیز هستند و به همین دلیل مزارع گندم زیادی در این ایالات به چشم می خورد. رودخانه می سی سی پی به عنوان یک عامل زندگی بخش در این ایالات می باشد که از سویی مهاجران را به سوی این ایالات کشانده است و از سوی دیگر عامل حاصلخیزی و باروری زمین های زراعی این مناطق می باشد. هم چنین این رود الهام بخش دو اثر ادبی کلاسیک نویسنده آمریکایی ساموئل کلمنس – با نام مستعار مارک توین – بوده است؛ زندگی بر روی رود می سی سی پی و ماجراهای هاکلبری فین. از دیگر چهره های ادبی مشهور غرب میانه می توان از نویسندگان معروف؛ ارنست همینگوی و تونی موریسون، شاعران؛ کارل سندبرگ و لنگستون هیوز و مایا آنجلو و اولین آمریکایی برنده جایزه نوبل ادبیات، سینکلر لوییس، نام برد.
اهالی غرب میانه به دلیل رفتار دوستانه و صداقت و رک گویی شان معروف می باشند. بزرگ ترین شهر و مرکز عمده فعالیت های ایالات غرب میانه، شهر شیکاگو می باشد که دومین شهر بزرگ آمریکا نیز می باشد. شیکاگو، در ایالت ایلینوی که شهری بندری در کنار یکی از پنج دریاچه بزرگ آمریکا می باشد، به عنوان محل اتصال خطوط راه آهن در منطقه و هم چنین مرکز پروازهای بین المللی و سایر پروازها به تمام نقاط آمریکا شناخته می شود. در مرکز شهر شیکاگو برج سیرز قرار دارد که با ۴۴۷ متر ارتفاع، از مرتفع ترین برج های جهان می باشد. غرب میانه شهرهای بزرگ و مهم دیگری نیز دارد، اما بیشتر به دلیل شهرک های کوچکش، معروف می باشد. ایالات غرب میانه را گاهی «منطقه مرکزی و حیاتی» ایالات متحده آمریکا می نامند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ناحیه به عنوان محل ملاقات فرهنگ های مختلف شناخته می شوند. در اوایل قرن نوزدهم مهاجران در جستجوی زمین های زراعی پربارتر به ایالات غرب میانه کوچ کردند و به زودی، اروپاییان مستقیماً از سواحل شرقی به سمت غرب میانه راهی شدند. در سال های اخیر نیز جمعیت مهاجر این ایالات همواره دارای رشد و تنوع زیادی بوده است. هم چنین جمعیت زیادی از سرخ پوستان آمریکایی نیز در این ایالات زندگی می کنند. خاک حاصلخیز این مناطق به کشاورزان امکان کشت انواع محصولات زراعی و غلات مانند گندم و جو را می دهد و به همین علت این ایالات را با نام «ایالات حاصلخیز آمریکا» می شناسند.
اکثر زمین های ایالات غرب میانه، دشت ها و مزارع حاصلخیز هستند و به همین دلیل مزارع گندم زیادی در این ایالات به چشم می خورد. رودخانه می سی سی پی به عنوان یک عامل زندگی بخش در این ایالات می باشد که از سویی مهاجران را به سوی این ایالات کشانده است و از سوی دیگر عامل حاصلخیزی و باروری زمین های زراعی این مناطق می باشد. هم چنین این رود الهام بخش دو اثر ادبی کلاسیک نویسنده آمریکایی ساموئل کلمنس – با نام مستعار مارک توین – بوده است؛ زندگی بر روی رود می سی سی پی و ماجراهای هاکلبری فین. از دیگر چهره های ادبی مشهور غرب میانه می توان از نویسندگان معروف؛ ارنست همینگوی و تونی موریسون، شاعران؛ کارل سندبرگ و لنگستون هیوز و مایا آنجلو و اولین آمریکایی برنده جایزه نوبل ادبیات، سینکلر لوییس، نام برد.
اهالی غرب میانه به دلیل رفتار دوستانه و صداقت و رک گویی شان معروف می باشند. بزرگ ترین شهر و مرکز عمده فعالیت های ایالات غرب میانه، شهر شیکاگو می باشد که دومین شهر بزرگ آمریکا نیز می باشد. شیکاگو، در ایالت ایلینوی که شهری بندری در کنار یکی از پنج دریاچه بزرگ آمریکا می باشد، به عنوان محل اتصال خطوط راه آهن در منطقه و هم چنین مرکز پروازهای بین المللی و سایر پروازها به تمام نقاط آمریکا شناخته می شود. در مرکز شهر شیکاگو برج سیرز قرار دارد که با ۴۴۷ متر ارتفاع، از مرتفع ترین برج های جهان می باشد. غرب میانه شهرهای بزرگ و مهم دیگری نیز دارد، اما بیشتر به دلیل شهرک های کوچکش، معروف می باشد. ایالات غرب میانه را گاهی «منطقه مرکزی و حیاتی» ایالات متحده آمریکا می نامند.
