ایالت ملاکا

دانشنامه عمومی

مالاکا ( به مالایی: Melaka ) یا ملاخ[ ۱] نام ایالتی است در کشور مالزی.
پیشه بومیان مالاکا ماهیگیری است. در پیرامون ۱۴۰۰ میلادی شاهزاده ای به نام پارامسوارا از سوماترا بدینجا گریخت و یک سلطنت را بنیاد نهاد.
در ۱۴۱۴ این شاهزاده به اسلام می گرود و نام خود را به راجه اسکندر شاه می گرداند.
نظر به جای استراتژیک ملاکا این منطقه به زودی به گذری معتبر بدل می گردد و کوچندگانی چینی نیز در آنجا سکنی می گزینند. با مرگ راجه اسکندر شاه پسرش سلطان محمد شاه جای پدر را می گیرد.
جایگاه برجسته ملاکا برمهای ها را در دهه های ۱۴۴۰ و ۱۴۵۰ میلادی اندیشهٔ دست یازیدن بدان سامان افکند ولی تازش های آنان به جایی نرسید. فرمانروایان ملاکا روابطی نزدیک با چین داشتند و پیوندهایی نیز میان خاندان پادشاهی دو کشور برپا می گشت.
در ۱۵۱۱ میلادی آلفونسو د آلبوکرک پرتغالی بر ملاکا چیره شد و این سامان به استعمار پرتغالیان درآمد. سلطان محمود شاه واپسین شاه ملاکا به مناطق درونی شبه جزیره پناه برد و به جنگ با پرتغالی ها پرداخت. ولی سرانجام شکست خورد و با خانواده اش به سوماترا گریخت و همانجا درگذشت.
در ۱۶۴۱ هلندی ها ملاکا را از پرتغالیان با جنگ گرفتند. در ۱۸۲۴ هلند ملاکا را به بریتانیا تسلیم نمود. و سرانجام ملاکا به اتحاد مالایی یا مالزی آینده پیوست.
ملاکا پس از پرلیس و پنانگ سومین ایالت کوچک مالزی است.
ملاکا از شمال به ایالت نگری سمبیلان و از جنوب به ایالت جوهور محدود می شود.
ملاکا در جنوب شبه جزیره مالایا و در کرانهٔ تنگه مالاکا جای گرفته است.
مرکز ملاکا شهر ملاکا است که مرکز تاریخی آن از تاریخ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۰۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
فرماندار این ایالت به صورت سنتی در واقع یک سلطان است.
عکس ایالت ملاکاعکس ایالت ملاکاعکس ایالت ملاکاعکس ایالت ملاکاعکس ایالت ملاکاعکس ایالت ملاکا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس