ایات خدا

[ویکی فقه] آیات خدا. نشانه های خدا در آفاق و انفس را آیات خدا می نامند.
آیات، جمع آیه است. اهل لغت در ریشه و مبدأ اشتقاق آن اَیَ یَ، اوی، أأی را احتمال داده و این احتمال های را به تفصیل بررسی کرده اند. خلیل،
خلیل بن احمد، ترتیب العین، ج۱، ص ۶۳، «أیا».
مفسّران برای آیه در قرآن ، معانی گوناگونی گفته اند، ولی گویا می توان آن را در همه این موارد به معنای علامت و نشانه دانست. مصادیق آیه در قرآن بدین قرار است:
← مصادیق آیه در قرآن
در قرآن، برشمردن نشانه های الهی در آفرینش، همواره با واژه آیه یا آیات بیان نشده، بلکه خداوند سبحان در موارد فراوانی در مقام یادآوری نعمت های خود، بدون ذکر واژه آیه، به شمارش آن ها پرداخته است، مانند: «وَأَنزَلنا مِن السَّماءِ مآءً فأنبَتنا فیها مِن کلِّ زوج کریم»،
لقمان/سوره۳۱، آیه۳۱.
...

[ویکی فقه] آیات خدا (قرآن). آیات، جمع آیه به معنای علامت ظاهر و روشن است.
در موارد گوناگونی مانند معجزه، دلیل،حکم الهی، بنای مرتفع، پند واندرز، جمله ای از قرآن که با اعداد مشخص شده و... به کار رفته که در همه آن ها علامت بودن لحاظ شده است.معنای اخیر (آیه قرآن)، در مدخلی مستقل با عنوان آیه، بررسی شده است. در این مدخل افزون بر واژه «آیات» و «آیه»، از افعالی که در قرآن به خدا نسبت داده شده، و مواردی که به تامل و دقت دستور می دهد، مانند «اولم یروا»، و «افلاینظرون» نیز استفاده شده است. گفتنی است در صورتی که واژه «آیات» معنایی اعم از آیه قرآن داشته نیز مورد استناد قرار گرفته است.
عناوین مرتبط
آیات آفاقی؛آیات انفسی؛ارائه آیات خدا؛اعراض از آیات خدا؛تبیین آیات خدا؛تفکر در آیات خدا؛تکذیب آیات خدا؛فهم آیات خدا؛کفر به آیات خدا؛نقش آیات خدا.