آگونیست نسبی. در فارماکولوژی آگونیست نسبی به دارویی گفته می شود که در مقایسه با آگونیست کامل اثر کمتری را ایجاد می کند. داروهای آگونیست نسبی گیرنده ها را به صورت نسبی فعال می کنند حتی اگر گیرنده ها را اشباع کرده باشند. آنها به تنهایی کارایی کمی دارند. در حضور آگونیست کامل یک آگونیست نسبی اثر مهار کننده دارد و نقش یک آنتاگونیست را بازی می کند. [ ۱]
در یک منحنی دوز ( غلظت ) در برابر پاسخ که معمولاً سیگموئید است، آگونیست کامل اثری ماکزیمم دارد ( Bmax ) ولی آگونیست نسبی اثری کمتر از ماکزیمم را نشان می دهد.
در درمان از آگونیست های نسبی می توان برای تحریک گیرنده ها در صورت کمبود لیگاند یا کاهش تحریک گیرنده ها در صورت غلظت بالای لیگاند استفاده کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر یک منحنی دوز ( غلظت ) در برابر پاسخ که معمولاً سیگموئید است، آگونیست کامل اثری ماکزیمم دارد ( Bmax ) ولی آگونیست نسبی اثری کمتر از ماکزیمم را نشان می دهد.
در درمان از آگونیست های نسبی می توان برای تحریک گیرنده ها در صورت کمبود لیگاند یا کاهش تحریک گیرنده ها در صورت غلظت بالای لیگاند استفاده کرد.
wiki: آگونیست نسبی