اگبرت

لغت نامه دهخدا

اگبرت. [ اِ ب ِ ] ( اِخ ) اگبرت لو گراند . نام یکی از پادشاهان انگلستان و از نسل یکی از پادشاهان «هیپتارهیا» یعنی دول سبعه متفقه بود و تاج و تخت موروثش را بریتریق ضبط نموده بود. اگبرت برای گرفتن تاج و تخت به شارلمان پناهنده گشت و در تاریخ 799 م. با مرگ بریتریق به انگلستان برگشت و به سلطنت رسید و دول سبعه را به اطاعت خویش درآورد. مرگ وی به سال 836 م. بود. ( از قاموس الاعلام ترکی ). وی در حدود سال 827 م. دول بریتانیای کبیررا متحد ساخت و به سال 839 م. درگذشت. ( از لاروس ).

دانشنامه آزاد فارسی

اِگْبِرت (۸۳۹م)(Egbert)
شاه ساکسون های غربی از ۸۰۲م. پسر الموند، حاکم کنت. کسی بود که در ۸۲۹م نخستین بار انگلستان را زیر فرمان یک پادشاه درآورد.

پیشنهاد کاربران

اگبرت ( به انگلیسی: Egbert، به آنگلو - ساکسونی: Ecgberht یا Ecgbryht ) ( درگذشتهٔ ۸۳۹ ) شاه وسکس ( ساکسون غربی ) از ۸۰۲ تا ۸۳۹ بود. او در ۸۲۵ توانست بر مرسیایی ها در الندوم ( رافتون کنونی ) در ویلتشایر پیروز شود و اسکس، کنت، سوری و ساسکس را تصرف نماید. او همچنین خود مرسیا را نیز در ۸۳۹ فتح نمود اما دیری نگذشت که آن را از دست داد.
...
[مشاهده متن کامل]

اگبرت سپس گسترهٔ فرمانرواییش را تا کُرنوال گسترش داد و در ۸۳۸ توانست اتحاد بین وایکینگ ها و بریتون ها را در هینگستون داون در هم شکند. مجموعهٔ این پیروزی ها سبب شد تا او کنترل کامل جنوب انگلستان از کنت تا لندز اِند را در دست گیرد و پادشاهی وسکس را به عنوان قدرتمندترین پادشاهی آنگلو - ساکسون بر پا سازد.

اگبرت
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/اگبرت_(وسکس)

بپرس