اکنیده

لغت نامه دهخدا

( آکنیده ) آکنیده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف ) آکنده :
منم در کشور عشقت خنیده
دلی از مهر رویت آکنیده.
شاکر بخاری.

فرهنگ فارسی

( آکنیده ) ( اسم ) ۱ - انباشته پر مملو ممتلی . ۲ - حشو در نهاده . ۳ - نهان کرده پوشیده مخفی . ۴ - مدفون دفین در خاک فرو برده . ۵ - نگار کرده ملون منقش . ۶ - مغزدار میان پر. ۷ - سخت فربه با گوشتی سخت پیچیده .

فرهنگ عمید

( آکنیده ) آکنده، پرکرده، انباشته

پیشنهاد کاربران

بپرس