آکنه روزاسه. آکنه روزاسه ( به انگلیسی: Acne Rosacea ) ( آکنه دوران بزرگسالی ) عبارت است از التهاب و قرمزی مزمن پوست صورت ( معمولاً گونه ها، بینی و پیشانی ) . در واقع این بیماری آکنه نیست.
بیماری هر دو جنس ( به خصوص افراد با رنگ روشن پوست ) را درگیر می کند ولی در زنان سه برابر شایعتر است. سن بروز معمولاً ۳۰ تا ۶۰ سال است. گاه ضایعات در گردن، کتف، گوش و سینه نیز مشاهده می شوند. ممکن است قرمزی و تورم پوست همزمان با سایر ضایعات پوستی مانند تلانژکتازی ( برجسته شدن عروق ) ، پوسچول و پاپول باشد. درگیر شدن گسترده بینی، که بیشتر در آقایان دیده می شود، به رینوفیما ( Rhinophyma ) معروف است. در افراد با پوست روشن و بور و کسانی که صورتشان به راحتی سرخ می شود این اتفاق بیشتر می افتد[ ۱] در مراحل ابتدایی بیماری خودبخود عود و بهبودی نشان می دهد ولی اغلب پیشرفت کرده و سالها ادامه می یابد.
نور آفتاب، استرس، آب گرم، باد، کار سنگین، الکل، رطوبت، هوای سرد، برخی غذاها، غذاهای داغ، حرارت[ ۲]
معمولاً بیماری بی خطر است و موارد خفیف فقط مشکل زیبایی برای بیمار ایجاد می کند. درمان شامل عوامل ضدالتهاب موضعی است. معمولاً ضایعات ( به خصوص قرمزی ) با درمان کوتاه مدت عود می کنند و رفع دائمی یا طولانی مدت ضایعات نیازمند درمان طولانی مدت مثلاً یک یا دو ساله است.
کپسول تتراسیکلین، ژل مترونیدازول، آزلائیک اسید ( azelaic acid ) ، ایزوترتینوین، آنتی هیستامین، پمادهای گوگرددار و لیزردرمانی در درمان به کار رفته اند. پرهیز از عوامل تشدیدکننده بیماری مانند نور آفتاب مفید است. ترکیبات موضعی حاوی کورتون ممکن است باعث تشدید بیماری شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیماری هر دو جنس ( به خصوص افراد با رنگ روشن پوست ) را درگیر می کند ولی در زنان سه برابر شایعتر است. سن بروز معمولاً ۳۰ تا ۶۰ سال است. گاه ضایعات در گردن، کتف، گوش و سینه نیز مشاهده می شوند. ممکن است قرمزی و تورم پوست همزمان با سایر ضایعات پوستی مانند تلانژکتازی ( برجسته شدن عروق ) ، پوسچول و پاپول باشد. درگیر شدن گسترده بینی، که بیشتر در آقایان دیده می شود، به رینوفیما ( Rhinophyma ) معروف است. در افراد با پوست روشن و بور و کسانی که صورتشان به راحتی سرخ می شود این اتفاق بیشتر می افتد[ ۱] در مراحل ابتدایی بیماری خودبخود عود و بهبودی نشان می دهد ولی اغلب پیشرفت کرده و سالها ادامه می یابد.
نور آفتاب، استرس، آب گرم، باد، کار سنگین، الکل، رطوبت، هوای سرد، برخی غذاها، غذاهای داغ، حرارت[ ۲]
معمولاً بیماری بی خطر است و موارد خفیف فقط مشکل زیبایی برای بیمار ایجاد می کند. درمان شامل عوامل ضدالتهاب موضعی است. معمولاً ضایعات ( به خصوص قرمزی ) با درمان کوتاه مدت عود می کنند و رفع دائمی یا طولانی مدت ضایعات نیازمند درمان طولانی مدت مثلاً یک یا دو ساله است.
کپسول تتراسیکلین، ژل مترونیدازول، آزلائیک اسید ( azelaic acid ) ، ایزوترتینوین، آنتی هیستامین، پمادهای گوگرددار و لیزردرمانی در درمان به کار رفته اند. پرهیز از عوامل تشدیدکننده بیماری مانند نور آفتاب مفید است. ترکیبات موضعی حاوی کورتون ممکن است باعث تشدید بیماری شوند.
wiki: آکنه روزاسه