اکنه

آکنه زمانی رخ می دهد که چربی تولید شده توسط غدد چربی پوست و سلول های پوست باعث انسداد و انباشته شدن در فولیکول مو می شوند. موارد بروزی رایج در آکنه، شامل جوش سرسیاه، چرک دانه، پوست چرب، و جای زخم احتمالی می باشد. آکنه می تواند به وسیله غدد چربی نسبتاً زیادی، پوست صورت، بالای قفسه سینه و قسمت پشتی بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
آکنه معمولاً هم زمان با بلوغ جنسی شروع می شود. در تقسیم بندی بیماری های پوستی، آکنه جزو یکی از بیماری های زائده های پوست یعنی مو است. ریشه مو در فضای کانال مانندی به اسم فولیکولِ مو قرار گرفته و رشد می کند. از طرف دیگر، غدد چربی به عنوان یکی دیگر از زوائد پوستی، ترشحات خود را داخل فولیکول مو تخلیه می کنند که به سمت بالا حرکت کرده و روی سطح پوست پخش می شوند.
سطحی ترین لایهٔ پوست، لایه شاخی نام دارد و سلول های پوستی که از لایهٔ سازنده منشأ می گیرند، به آهستگی به سمت بالا حرکت کرده و در نهایت از بین رفته، لایه شاخی را به وجود می آورند. این روند را روند شاخی شدن می گویند.
در سال ۲۰۱۵، آکنه تقریباً ۶۳۳ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داد و آن را به هشتمین بیماری شایع در سراسر جهان تبدیل کرد. آکنه معمولاً در نوجوانی رخ می دهد و تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد از نوجوانان در دنیای غرب را تحت تأثیر قرار می دهد. برخی از جوامع روستایی میزان کمتری از آکنه را نسبت به جوامع صنعتی گزارش می کنند. کودکان و بزرگسالان نیز ممکن است قبل و بعد از بلوغ تحت تأثیر قرار گیرند. اگرچه آکنه در بزرگسالی کمتر رایج می شود، اما تقریباً در نیمی از افراد مبتلا تا دهه بیست و سی سالگی باقی می ماند و گروه کوچکتری همچنان در چهل سالگی با مشکلاتی مواجه هستند.
بلوغ جنسی مهم ترین عامل آغازکننده آکنه است و علت آن هم افزایش هورمون آندروژن می باشد. ثابت شده است که هورمون آندروژن یا هورمن مردانه باعث افزایش تولید چربی و همچنین افزایش روند شاخی شدن پوست می شود.