اکنده گردن

لغت نامه دهخدا

( آکنده گردن ) آکنده گردن. [ک َ دَ / دِ گ َ دَ ] ( ص مرکب ) ستبرگردن :
همه چارپایان بکردار گور
بر آکنده ، آکنده گردن ، بزور
بگردن بکردار شیران نر
بسان گوزنان بگوش و بسر.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( آکنده گردن ) ( صفت ) ستبر گردن .
ستبر گردن

پیشنهاد کاربران

بپرس