اکلیل الجبل

برابر پارسی: نانوک بویا

لغت نامه دهخدا

اکلیل الجبل. [ اِ لُل ْ ج َ ب َ ] ( ع اِ مرکب ) گیاهی است از طایفه نعناعیان در خواص شبیه به بادرنجبویه و از همان طایفه و به زبان فرانسه رمارن گویند. ( ناظم الاطباء ). گیاهی است بقدر ذرعی ، برگش دراز باریک انبوه مایل به سیاهی. چوبش درشت و گلش میان سپیدی و کبودی. و بارش درشت. و چون خشک گردد شکسته شود. و تخم آن خرد و ریزه تر از خردل. و برگ و شکوفه اش تلخ و زبان گز و خوشبوی ، و مدر بول و حیض ، و محلل ریاح ، و مفتح سده جگر و سپرز، و نافع خفقان و سرفه و استسقاء. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به کارآموزی داروسازی ص 212 و گیاه شناسی دکتر گل گلاب ص 277 شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره نعناعیان با برگهای باریک وساقه های فروان چوبی است و گلهای بنفش معطر . این گیاه در نواحی بحرالرومیمیروید و بعلت بوی مطبوعش مورد توجه است . برگهایش متقابل با کناره خمیده بسمت پایین باریک دراز نوک تیزرو و درسطح فوقانی کمی مایل بسفیدی و بی کرک است ولی در سطح تحتانی پوشیده از کرک میباشد . از این گیاه اسانسی بنام اسانس رومان استخراج میشود که استعمال دارویی دارد حصالبان رومان .
گیاهی است از طایف. لبیه در خواص شبیه به باد رنجبویه و از همان طایفه و به زبان فرانسه رمارن گویند .

فرهنگ عمید

گیاهی معطر از خانوادۀ نعناعیان، با شاخه های نازک و برگ های ریز که از آن اسانس می گیرند و دم کردۀ برگ و گل آن در مداوای آسم، سیاه سرفه، ضعف اعصاب، و بی خوابی نافع است، اکلیل کوهی، رزماری.

پیشنهاد کاربران

لاتین: Rosmarinus officinalis
فارسی: رزماری، رومارن
عربی: اکلیل الجبل، حصالبان، حصالبان اکسیر
انگلیسی: Rosemary, Common Rosemary, Moorwort, Herb of memory
آلمانی: Echter Rosmarin, Anthoskraut, krankrautblatter, kranzenkrautblatter
... [مشاهده متن کامل]

فرانسه: Romarin, Rose marine, Herbe aux couronnes, Feuilles de Rosmarin

اکلیل الجبل ( اکلیل کوهی یا رزماری به یونانی اوقلا اوقا )
ماهیت آن: نباتی است به قدر ذرعی منبت آن بیشتر جبال و مواضع صخریه و خشنه و از این جهت آن را اکلیلالجبل نامند و در اسکندریه بسیار میشود و اکثر در اواسط تابستان میرسد و در بعضی بلاد بیشتر در بعضی دیرتر و برگ آن دراز و باریک و انبوه و مایل به سیاهی و شاخ آن صلب و گل آن در میان برگها رسته و مایل به سفیدی و ثمر آن صلب مایل به استداره و تخم آن ریزه و برگ و شکوفه آن با اندک تلخی و تندی و خوشبو و غیر
... [مشاهده متن کامل]

قردمانا است .
طبیعت آن: در سیم گرم و خشک .
افعال و خواص و منافع آن: آشامیدن آن جهت سرفه رطوبی مزمن و ربو و خفقان بارد و استستقای زقی که با حرارت و عطش شدید مفرط نباشد و تفتیح سده جگر و سپرز و تنقیه ریه و تحلیل ریاح و تسکین درد جگر و دفع یرقان سوداوی و تفتیت حصات گرده و مثانه و ادرار بول و حیض. ضماد آن جهت تحلیل اورام مزمنه نافع و برگ آن در افعال مذکوره اقوی از سایر اجزای آن و آن را چون بر درد چشم بارد بچسبانند تسکین دهد وجع آن را در ساعت و به اصلاح آورد .
مضر محرور المز اج مصلح آن سکنجبین .
مقدار شربت آن: تا سه درهم .
بدل آن: افسنتین و نصف آن مر و گفتهاند چون شکم صید را از احشا خالی کرده از این گیاه پر کنند منع تعفن آن میکند و در منع تعفن لحوم بهتر از نمک است

بپرس