اکسین

اکسین ها ( Auxin ) گروهی از هورمون های گیاهی هستند که به خصوص در رشد گیاهان مؤثرند. در ادامه اکسین های طبیعی را با شکل مشاهده می کنید.
اکسین ها اولین هورمون گیاهی کشف شده بودند. چارلز داروین از اولین دانشمندان در تحقیق هورمون گیاهی بود. حاصل مشاهدات او در کتاب «نیروی حرکت در گیاهان» در سال ۱۸۸۰ منتشر شد.
او ابتدا اثراتی از نور در حرکت کولئو پتیل های زرد روشن شرح داد.
کولئو پتیل یا ساقه پوش یک برگ تخصص یافته است که از اولین گرهی که اپی کوتیل را می پوشاند، ناشی می شود که در مرحله حفاظت جوانه گیاهان که از زمین بیرون می آیند .
زمانی که نور یک طرفه به کولئوپتیل می تابد، گیاه در جهت نور خم می شود. اگر رأس کولئوپتیل با فویل آلومینیوم پوشیده شود، به سوی نور یک طرفه خم نمی شود.
ما ا اگر رأس کولئوپتیل در یک طرف پوشیده، یا فقط در قسمتی پایین تر از راس پوشیده شود، نوردهی یک طرفه سبب خمیدگی به سوی نور می شود.
آزمایش داروین پیشنهاد داد که راس کولئوپتیل بافت، مسئول دیدن نور و تولید سیگنال های انتقالی به قسمت پایین تر کولئوپتیل است جایی که پاسخ فیزیولوژیکی خمیدگی رخ می دهد. او سپس راس کولئوپتیل و باقی مانده کولئوپتیل بدون پوشش را که در معرض نور یک طرفه بود قطع کرد و مطابق نتایج اولیه ازمایشش خمیدگی رخ نداد .
در سال ۱۸۸۵ salkowski ایندول۳ - استیک اسیدIAA ) ) را در واسطه های تخمیر کشف کرد. جداسازی محصول یکسان از بافت های گیاهی پیدا نشد در بافت های گیاهی برای تقریباً ۵۰ سال. IAA اکسین اصلی دربرگرفته در تعداد زیادی از فرایندهای فیزیولوژیکی در گیاهان است. در سال ۱۹۰۷ fitting اثر ساختمان بریدگی در گیاهان در نور یا تاریکی را مطالعه کرد. نتایجش در جهت فهم این بود که اگر جابجایی سیگنال در یک جهت ویژه گیاه رخ دهد، اما نتایجش ناتمام بود، زیرا سیگنال قابل عبور یا اطراف بریدگی بود.
در سال ۱۹۱۳ Boysen - Jensen آزمایش fitting را اصلاح کردند، به وسیله جاسازی قطعاتی از میکا به عنوان مانع انتقال سیگنال و نشان داد که انتقال اکسین به پایه رخ می دهد در جهت تاریکی گیاه در مقابل جهت در معرض نور یک سوی.
در سال ۱۹۱۸ paalنتایج Boysen - Jensenرا تأیید کرد به وسیلهٔ بریدن راس های کولئوپتیل در تاریکی، در معرض نور قرار دادن فقط راسها، جابجایی راس های کولئوپتیل در گیاه بسوی مرکز. نتایج نشان داد که قسمت بدون پوشش کولئوپتیل به جهت دیگر خمیدگی رخ می دهد. Soding دانشمند بعدی بود که تحقیق دربارهٔ اکسین را به وسیله توسعه عقیده paal گسترش داد. او نشان داد که اگر راس ها را قطع کنند رشد کاهش می یابد اما اگر آن ها بریده می شدند و سپس جابجا می شدند رشد پیوسته رخ می داد.

اُکْسین (auxin)
نوعی هورمون گیاهی. رشد ساقه و ریشۀ گیاهان را تنظیم می کند. اکسین بر بسیاری از جنبه های رشد و نمو گیاهان، ازجمله بلندشدن یاخته، جلوگیری از نمو جوانه های جانبی، گرایش (تروپیسم)، و شروع ریشه دهی تأثیر می گذارد. اکسین عمدتاً بر تقسیم یاخته ای در مناطق رأسی اثر می گذارد، زیرا تقسیم یاخته عمدتاً در این مناطق صورت می گیرد. درست پس از منطقۀ رأسی، اندازۀ یاخته ها تحت تأثیر اکسین افزایش می یابد و درنتیجه، ساقه یا ریشه طویل تر می شود. بنابراین، اکسین بر میزان طول نیز اثر می گذارد. از پودر اکسین مصنوعی برای ریشه دارکردن قلمه ها استفاده می کنند. اکسین همچنین در ترکیب برخی علف کش ها به کار می رود. در این ترکیبات، غلظت بالای اکسین باعث چنان رشد سریعی می شود که در نهایت به مرگ گیاه می انجامد. از اکسین برای جلوگیری از ریزش پیش از رسیدگی میوه در باغ ها نیز استفاده می کنند. متداول ترین اکسین طبیعی اندول استیک اسید است. این ماده در رأس شاخه تولید می شود و به سایر بخش های گیاه انتقال می یابد.