آکسیلیا. آکسیلیا نیروهای غیرشهروندی متصل به لژیون های شهروند پس از «سازماندهی دوبارهٔ ارتش امپراتوری روم از سال ۳۰ پیش از میلاد از سوی آگوستوس» بودند.
در سدهٔ دوم، آکسیلیا دربردارندهٔ پیاده نظامی به اندازهٔ پیاده نظام لژیون ها بود و افزون بر این، نزدیک به همهٔ سواره نظام ارتش روم ( به ویژه سواره نظام سبک و تیراندازان سبک ) را در اختیار داشت همچنین نیروهای کارآزموده تری در خدمتش بودند.
آکسیلیا عمدتاً از مردم آزاد استانی بهره برده می بُرد که دارای تابعیت رومی نبودند و نزدیک به همهٔ جمعیت را در سده های ۱ و ۳ تشکیل می دادند. ( نزدیک ۹۰٪ در سال های نخستین سدهٔ یکم )
وارونِ لژیون ها که تنها شهروندان رومی را می پذیرفتند، نیروهای آکسیلیا را می توانستند از سرزمین های بیرون از چیرگی روم به کار بگیرند.
پشت گرمی به نیروهای گوناگون غیرایتالیایی، به ویژه سواره نظام، هنگامی افزایش یافت که جمهوری روم آنها را به گونه ای فزاینده برای پشتیبانیِ لژیون های خود پس از سال ۲۰۰ پیش از میلاد به کار گرفت.
در دورهٔ جولیو کلودین ( ۳۰ پیش از میلاد - ۶۸ میلادی ) آکسیلیا از سربازان ناهمگون به یک سپاه پایدار با ساختار، سازوبرگ، شرایط و خدمات استاندارد دیگرگون گشت.
در پایان دوره، ناهمسانی قابل توجهی میان لژیون ها و کمکیان ( آکسیلیا ) از دید آموزش و در نتیجه، توانایی رزمی نبود.
هنگ های کمکی ( آکسیلیا ) بیشتر در استان هایی به غیر از استان هایی که در آغاز پرورش یافته بودند، مستقر بودند تا به امنیت و پیشبرد روند رومی شدنِ استان ها کمک کنند.
نام نظامی بسیاری از یگان های آکسیلیا تا سدهٔ چهارم پابرجا بود، ولی در آن زمان یگان های یادشده از دید اندازه، ساختار و چندوچون با نمونه های پیشین ناهمسان گشتند.
• همکاری کنندگان ویکی پدیا، «auxilia»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی۳۰شهریور ۱۴۰۰ )
• تاریخ روم
• ارتش روم باستان
• سازمان نظامی امپراتوری روم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سدهٔ دوم، آکسیلیا دربردارندهٔ پیاده نظامی به اندازهٔ پیاده نظام لژیون ها بود و افزون بر این، نزدیک به همهٔ سواره نظام ارتش روم ( به ویژه سواره نظام سبک و تیراندازان سبک ) را در اختیار داشت همچنین نیروهای کارآزموده تری در خدمتش بودند.
آکسیلیا عمدتاً از مردم آزاد استانی بهره برده می بُرد که دارای تابعیت رومی نبودند و نزدیک به همهٔ جمعیت را در سده های ۱ و ۳ تشکیل می دادند. ( نزدیک ۹۰٪ در سال های نخستین سدهٔ یکم )
وارونِ لژیون ها که تنها شهروندان رومی را می پذیرفتند، نیروهای آکسیلیا را می توانستند از سرزمین های بیرون از چیرگی روم به کار بگیرند.
پشت گرمی به نیروهای گوناگون غیرایتالیایی، به ویژه سواره نظام، هنگامی افزایش یافت که جمهوری روم آنها را به گونه ای فزاینده برای پشتیبانیِ لژیون های خود پس از سال ۲۰۰ پیش از میلاد به کار گرفت.
در دورهٔ جولیو کلودین ( ۳۰ پیش از میلاد - ۶۸ میلادی ) آکسیلیا از سربازان ناهمگون به یک سپاه پایدار با ساختار، سازوبرگ، شرایط و خدمات استاندارد دیگرگون گشت.
در پایان دوره، ناهمسانی قابل توجهی میان لژیون ها و کمکیان ( آکسیلیا ) از دید آموزش و در نتیجه، توانایی رزمی نبود.
هنگ های کمکی ( آکسیلیا ) بیشتر در استان هایی به غیر از استان هایی که در آغاز پرورش یافته بودند، مستقر بودند تا به امنیت و پیشبرد روند رومی شدنِ استان ها کمک کنند.
نام نظامی بسیاری از یگان های آکسیلیا تا سدهٔ چهارم پابرجا بود، ولی در آن زمان یگان های یادشده از دید اندازه، ساختار و چندوچون با نمونه های پیشین ناهمسان گشتند.
• همکاری کنندگان ویکی پدیا، «auxilia»، ویکی پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد ( بازیابی۳۰شهریور ۱۴۰۰ )
• تاریخ روم
• ارتش روم باستان
• سازمان نظامی امپراتوری روم
wiki: آکسیلیا