اکسی کدون ( به انگلیسی: Oxycodone ) یک داروی مخدر ضددرد است که برای کاهش دردهای متوسط تا شدید بکار می رود. این دارو گاه به تنهایی و گاه درترکیب با سایر داروهای مسکن مانند استامینوفن بکار می رود. اثر تسکین درد معمولاً در عرض پانزده دقیقه شروع می شود و با فرمولاسیون سریع رهش تا شش ساعت طول می کشد. در بریتانیا، آن را به صورت تزریقی نیز در دسترس گذاشته اند. محصولات ترکیبی اکسی کدون با پاراستامول ( استامینوفن ) ، ایبوپروفن، نالوکسان، نالترکسون و آسپرین نیز موجود است.
وابستگی و اعتیاد به آن، خواب آلودگی، تضعیف رفلکس سرفه، از دست دادن آب بدن، کاهش فشار خون، یبوست، تهوع، استفراغ و ضایعات جلدی. عوارض جانبی رایج اکسی کدون شامل یبوست ( ۲۳٪ ) ، حالت تهوع ( ۲۳٪ ) ، استفراغ ( ۱۲٪ ) ، خواب آلودگی ( ۲۳٪ ) ، سرگیجه ( ۱۳٪ ) ، خارش ( ۱۳٪ ) ، خشکی دهان ( ۶٪ ) و عرق کردن ( ۵٪ ) است. عوارض جانبی کمتر رایج ( که کمتر از ۵٪ بیماران تجربه می کنند ) شامل از دست دادن اشتها، عصبی بودن، درد شکم، اسهال، احتباس ادرار، تنگی نفس، و سکسکه. اکثر عوارض جانبی عموماً با گذشت زمان کاهش پیدا می کنند، اگرچه مشکلات مربوط به یبوست احتمالاً در طول مدت استفاده ادامه خواهند داشت. اکسی کدون در ترکیب با نالوکسان در قرص های ترکیبی، برای جلوگیری از سوء مصرف و کاهش «یبوست ناشی از مواد افیونی» ساخته شده است.
اگر بیمار از نظر جسمی وابسته شده باشد و اکسی کدون را به طور ناگهانی قطع کند، خطر تجربه علائم شدید ترک زیاد است. از نظر پزشکی، زمانی که دارو به طور منظم در یک دوره طولانی مصرف شود، به تدریج و نه ناگهانی قطع می شود. افرادی که به طور منظم از اکسی کدون به صورت تفریحی یا با دوزهای بالاتر از تجویز شده استفاده می کنند، در معرض خطر علائم شدید ترک هستند. علائم ترک اکسی کدون، مانند سایر مواد افیونی، ممکن است شامل «اضطراب، حمله پانیک، حالت تهوع، بی خوابی، درد عضلانی، ضعف عضلانی، تب، و سایر علائم مشابه آنفولانزا» باشد. علائم ترک همچنین در نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری اکسی کدون تزریقی یا خوراکی مصرف کرده بودند، گزارش شده است.
در صورت مصرف بیش از اندازه یا در افرادی که مقاوتشان نسبت به مواد افیونی پایین است، اکسی کدون می تواند باعث کم شدن ژرفای تنفس، کند شدن تپش قلب، سرد و مرطوب شدن پوست، توقف تنفس، فشار خون پایین، مردمک تنگی، اختلال در گردش خون، ایست قلبی و مرگ شود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوابستگی و اعتیاد به آن، خواب آلودگی، تضعیف رفلکس سرفه، از دست دادن آب بدن، کاهش فشار خون، یبوست، تهوع، استفراغ و ضایعات جلدی. عوارض جانبی رایج اکسی کدون شامل یبوست ( ۲۳٪ ) ، حالت تهوع ( ۲۳٪ ) ، استفراغ ( ۱۲٪ ) ، خواب آلودگی ( ۲۳٪ ) ، سرگیجه ( ۱۳٪ ) ، خارش ( ۱۳٪ ) ، خشکی دهان ( ۶٪ ) و عرق کردن ( ۵٪ ) است. عوارض جانبی کمتر رایج ( که کمتر از ۵٪ بیماران تجربه می کنند ) شامل از دست دادن اشتها، عصبی بودن، درد شکم، اسهال، احتباس ادرار، تنگی نفس، و سکسکه. اکثر عوارض جانبی عموماً با گذشت زمان کاهش پیدا می کنند، اگرچه مشکلات مربوط به یبوست احتمالاً در طول مدت استفاده ادامه خواهند داشت. اکسی کدون در ترکیب با نالوکسان در قرص های ترکیبی، برای جلوگیری از سوء مصرف و کاهش «یبوست ناشی از مواد افیونی» ساخته شده است.
اگر بیمار از نظر جسمی وابسته شده باشد و اکسی کدون را به طور ناگهانی قطع کند، خطر تجربه علائم شدید ترک زیاد است. از نظر پزشکی، زمانی که دارو به طور منظم در یک دوره طولانی مصرف شود، به تدریج و نه ناگهانی قطع می شود. افرادی که به طور منظم از اکسی کدون به صورت تفریحی یا با دوزهای بالاتر از تجویز شده استفاده می کنند، در معرض خطر علائم شدید ترک هستند. علائم ترک اکسی کدون، مانند سایر مواد افیونی، ممکن است شامل «اضطراب، حمله پانیک، حالت تهوع، بی خوابی، درد عضلانی، ضعف عضلانی، تب، و سایر علائم مشابه آنفولانزا» باشد. علائم ترک همچنین در نوزادانی که مادرانشان در دوران بارداری اکسی کدون تزریقی یا خوراکی مصرف کرده بودند، گزارش شده است.
در صورت مصرف بیش از اندازه یا در افرادی که مقاوتشان نسبت به مواد افیونی پایین است، اکسی کدون می تواند باعث کم شدن ژرفای تنفس، کند شدن تپش قلب، سرد و مرطوب شدن پوست، توقف تنفس، فشار خون پایین، مردمک تنگی، اختلال در گردش خون، ایست قلبی و مرگ شود. [ ۴]
wiki: اکسی کدون