اکسی تتراسایکلین

دانشنامه عمومی

اکسی تتراسایکلین ( به انگلیسی: Oxytetracycline )
نام تجارتی  : Oxymycin
رده درمانی: پادزیست ( آنتی بیوتیک ) .
رده فارماکولوژیک: تتراسایکلین
اشکال دارویی: کپسول ۲۵۰ میلی گرمی، آمپول عضلانی ۲۵۰ میلی گرم در ۲ سی سی و ویال تزریقی ۵۰۰ میلی گرم در ویال
این دارو در آخرین بازبینی فارماکوپه ایران، توسط شورای بررسی و تدوین داروهای ایران، از فهرست داروهای ژنریک حذف گردیده است.
اکسی تتراسایکلین مانند تمامی اعضای گروه تتراسایکلین از طریق اتصال به واحد ۳۰s ریبوزوم و از طریق مهار سنتز پروتئین باکتری اثر می کند. بنابراین این دارو طبیعتاً باکتریواستاتیک است.
۱ - درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های حساس.
۲ - درمان بروسلوز
۳ - درمان سوزاک در بیماران حساس به پنی سیلین
• در عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های حساس:
بالغین: ۲۵۰ میلی گرم، به صورت خوراکی، چهار بار در روز یا ۲۵۰ میلی گرم به صورت تزریق عضلانی در دوز واحد تجویز می شود.
کودکان بزرگتر از ۸ سال: روزانه ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی، منقسم در چهار دوز یا روزانه ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل وریدی، منقسم برای دو دوز یا هر ۱۲ ساعت.
• در بروسلوز:
بالغین: ۵۰۰ میلی گرم، از راه خوراکی، چهار بار در روز، به مدت سه هفته، همراه با استرپتومایسین با دوز ۱ گرم عضلانی، هر ۱۲ ساعت برای هفته اول و یک بار در روز برای هفته دوم تجویز می شود.
• در سوزاک بیماران حساس به پنی سیلین:
بالغین: ابتدا ۱٫۵ گرم خوراکی، سپس ۵۰۰ میلی گرم به صورت خوراکی چهار بار در روز.
• جهت موارد منع مصرف لطفاً به داروی داکسی سایکلین مراجعه فرمائید.
• جهت عوارض جانبی لطفاً به داروی داکسی سایکلین مراجعه فرمائید.
عکس اکسی تتراسایکلین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس