اکسی اسید ( به انگلیسی: Oxoacid ) به اسیدی گفته می شود که ۳ شرط زیر را دارا باشد:
• دارای اتم اکسیژن در ساختارش باشد.
• دارای حداقل یک هیدروژن متصل به اکسیژن باشد.
• بتواند با گرفتن یک یا چند الکترون تشکیل آنیون دهد.
• اکسی اسیدهای هالوژن دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها هالوژن و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و یک اتم هیدروژن ( که به یکی از اکسیژن ها متصل است ) وجود دارد.
• اکسی اسیدهای سولفور دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها سولفور ( گوگرد ) و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسیدهای فسفر دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها فسفر و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و سه اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسیدهای نیتروژن دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها نیتروژن و در اطراف اتم مرکزی دو یا سه اتم اکسیژن و یک اتم هیدروژن ( که به یکی از اکسیژن ها متصل است ) وجود دارد.
• اکسی اسید کربن دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن ها کربن و در اطراف اتم مرکزی سه اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسید بور دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن ها بور و در اطراف اتم مرکزی سه اتم اکسیژن و سه اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسید زنون دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن زنون و در اطراف اتم مرکزی چهار اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
برای نامگذاری در اکسی اسیدهای هالوژن دار به عدد اکسایش هالوژن توجه می شود. اکسی اسیدهایی که در آنها عدد اکسایش هالوژن برابر با ۱و۳ است لفظ ( او ) می گیرند ( مثل:هالوژنو اسید ) و اگر برابر با ۵و۷ بود لفظ ( ایک ) ( مثل:هالوژنیک اسید ) و همچنین از میان اکسی اسیدهایی که هالوژن عدد اکسایش ۱ را دارا می باشد پیشوند ( هیپو ) ( مثل:هیپو هالوژنو اسید ) و اسیدی که در ان هالوژن عدد اکسایش ۷ را دارا می باشد پیشوند ( پر ) می گیرد. ( مثل: پرهالوژنیک اسید )
• لفظ هیپو به معنای زیر ( کم ) و پِر به معنای بالا ( زیاد ) است.
• بنیان اسید: اگر در اکسی اسیدها هیدروژن های متصل به اکسیژن ها جدا شوند به دلیل الکترونگاتیوی بالای اکسیژن، هیدروژن و یا هیدورژن ها تک الکترون خود را از دست خواهند داد و به صورت +H آزاد می شوند. آنیون باقی مانده را بنیان اسید می نامیم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• دارای اتم اکسیژن در ساختارش باشد.
• دارای حداقل یک هیدروژن متصل به اکسیژن باشد.
• بتواند با گرفتن یک یا چند الکترون تشکیل آنیون دهد.
• اکسی اسیدهای هالوژن دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها هالوژن و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و یک اتم هیدروژن ( که به یکی از اکسیژن ها متصل است ) وجود دارد.
• اکسی اسیدهای سولفور دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها سولفور ( گوگرد ) و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسیدهای فسفر دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها فسفر و در اطراف اتم مرکزی یک یا چند اتم اکسیژن و سه اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسیدهای نیتروژن دار: ترکیباتی هستند که اتم مرکزی مولکول آن ها نیتروژن و در اطراف اتم مرکزی دو یا سه اتم اکسیژن و یک اتم هیدروژن ( که به یکی از اکسیژن ها متصل است ) وجود دارد.
• اکسی اسید کربن دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن ها کربن و در اطراف اتم مرکزی سه اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسید بور دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن ها بور و در اطراف اتم مرکزی سه اتم اکسیژن و سه اتم هیدروژن وجود دارد.
• اکسی اسید زنون دار: ترکیبی است که اتم مرکزی مولکول آن زنون و در اطراف اتم مرکزی چهار اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن وجود دارد.
برای نامگذاری در اکسی اسیدهای هالوژن دار به عدد اکسایش هالوژن توجه می شود. اکسی اسیدهایی که در آنها عدد اکسایش هالوژن برابر با ۱و۳ است لفظ ( او ) می گیرند ( مثل:هالوژنو اسید ) و اگر برابر با ۵و۷ بود لفظ ( ایک ) ( مثل:هالوژنیک اسید ) و همچنین از میان اکسی اسیدهایی که هالوژن عدد اکسایش ۱ را دارا می باشد پیشوند ( هیپو ) ( مثل:هیپو هالوژنو اسید ) و اسیدی که در ان هالوژن عدد اکسایش ۷ را دارا می باشد پیشوند ( پر ) می گیرد. ( مثل: پرهالوژنیک اسید )
• لفظ هیپو به معنای زیر ( کم ) و پِر به معنای بالا ( زیاد ) است.
• بنیان اسید: اگر در اکسی اسیدها هیدروژن های متصل به اکسیژن ها جدا شوند به دلیل الکترونگاتیوی بالای اکسیژن، هیدروژن و یا هیدورژن ها تک الکترون خود را از دست خواهند داد و به صورت +H آزاد می شوند. آنیون باقی مانده را بنیان اسید می نامیم.
wiki: اکسی اسید