اکتیار

لغت نامه دهخدا

اکتیار. [ اِ ] ( ع مص ) بر زمین افتادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || دستار بستن بر سر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || به شتاب رفتن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). شتاب رفتن.( منتهی الارب ). || دم برداشتن اسب در دویدن و ناقه وقت گشنی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). دم برداشتن اسب در دویدن. ( از اقرب الموارد ). || آماده شدن برای دشنام دادن. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || انداختن چیزی روی چیز دیگر. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران