اکتساب زبان یا تحصیل زبان ( به انگلیسی: Language acquisition ) به فرایند پیچیدهٔ ایجاد و گسترش توان زبان دانی، سخن گویی، و تکلم در انسان گفته می شود.
پدیدهٔ پراهمیت اکتساب زبان توسط کودکان از جملهٔ مهم ترین زمینه های پژوهشی در دانش امروزین و گسترهٔ زبان شناسی به شمار می آید. مطالعات زبان شناسان نشان می دهد که تحصیل و دریافت زبان، انسان را به سامانهٔ ذهنیِ قواعد و دستورها زبانی مجهز می نماید تا با استفاده از آن اشخاص قادر باشند باهم صحبت نموده، و منظور یکدیگر را ادراک کنند. [ ۱]
از همان بدو تولد، کودکان در معرض بسیاری از انواع صداها قرار می گیرند. پیش از آنکه بتوانند به دریافت و کسب توانایی های زبانی نایل آیند، آنها نیازمندند که صداهای نامربوط به سخن و کلام انسانی را از آواهای گفتاری، مجزا و متمایز تشخیص بدهند. چنین به نظر می آید، که ریشه ها و بنیادهای این قدرت شگفت آور به همراه کودک و با خود او زاده می شود، چرا که، حتی تازه تولدیافته ها هم پاسخ های متفاوتی در مقابل آواها و نواهای انسانی بروز می دهند، تا در برابر صداهای دیگر. حتی پیش از پایان دوماهگی، اطفال نوزاد می توانند صدای مادران خود را بشناسند.
آموزش رسمی در ایران برمبنای زبان فارسی است. آموزش خواندن و نوشتن زبان فارسی به دانش آموزان را در اصطلاح آموزش و پرورش زبان آموزی می گویند. زمان انجام این امر مهم، سال اول ورود به دبستان یا پایهٔ اول ابتدایی است.
زبان آموزی دارای چهار رکن است که عبارتنداز گوش دادن، سخن گفتن، خواندن[ ۳] و نوشتن[ ۴] .
هدف از گنجاندن این مرحله در آموزش و پرورش رسمی، آموزش صداهای زبان فارسی در قالب کلمات بامعنی است. این کلمات در اصل نام تصاویر لوحه های آموزشی هستند که برای زبان آموزی مورد استفاده قرار می گیرند. این لوحه ها شامل تصاویر مختلفی از اشیا، جانوران، محیط زندگی و پدیده های طبیعی هستند که به زعم تهیه کنندگان لوحه ها برای همهٔ یادگیرندگان آشنا بوده و آنها را می شناسند[ ۵] . مدت این دوره به استثنای مناطق دوزبانه[ ۶] ، یک ماه و معمولاً مهرماه پایهٔ اول ابتدایی است. علاوه بر مشکلات مناطق دوزبانه، تفاوتهای فردی یادگیرندگان[ ۷] نیز بر یادگیری آنان مؤثر هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدیدهٔ پراهمیت اکتساب زبان توسط کودکان از جملهٔ مهم ترین زمینه های پژوهشی در دانش امروزین و گسترهٔ زبان شناسی به شمار می آید. مطالعات زبان شناسان نشان می دهد که تحصیل و دریافت زبان، انسان را به سامانهٔ ذهنیِ قواعد و دستورها زبانی مجهز می نماید تا با استفاده از آن اشخاص قادر باشند باهم صحبت نموده، و منظور یکدیگر را ادراک کنند. [ ۱]
از همان بدو تولد، کودکان در معرض بسیاری از انواع صداها قرار می گیرند. پیش از آنکه بتوانند به دریافت و کسب توانایی های زبانی نایل آیند، آنها نیازمندند که صداهای نامربوط به سخن و کلام انسانی را از آواهای گفتاری، مجزا و متمایز تشخیص بدهند. چنین به نظر می آید، که ریشه ها و بنیادهای این قدرت شگفت آور به همراه کودک و با خود او زاده می شود، چرا که، حتی تازه تولدیافته ها هم پاسخ های متفاوتی در مقابل آواها و نواهای انسانی بروز می دهند، تا در برابر صداهای دیگر. حتی پیش از پایان دوماهگی، اطفال نوزاد می توانند صدای مادران خود را بشناسند.
آموزش رسمی در ایران برمبنای زبان فارسی است. آموزش خواندن و نوشتن زبان فارسی به دانش آموزان را در اصطلاح آموزش و پرورش زبان آموزی می گویند. زمان انجام این امر مهم، سال اول ورود به دبستان یا پایهٔ اول ابتدایی است.
زبان آموزی دارای چهار رکن است که عبارتنداز گوش دادن، سخن گفتن، خواندن[ ۳] و نوشتن[ ۴] .
هدف از گنجاندن این مرحله در آموزش و پرورش رسمی، آموزش صداهای زبان فارسی در قالب کلمات بامعنی است. این کلمات در اصل نام تصاویر لوحه های آموزشی هستند که برای زبان آموزی مورد استفاده قرار می گیرند. این لوحه ها شامل تصاویر مختلفی از اشیا، جانوران، محیط زندگی و پدیده های طبیعی هستند که به زعم تهیه کنندگان لوحه ها برای همهٔ یادگیرندگان آشنا بوده و آنها را می شناسند[ ۵] . مدت این دوره به استثنای مناطق دوزبانه[ ۶] ، یک ماه و معمولاً مهرماه پایهٔ اول ابتدایی است. علاوه بر مشکلات مناطق دوزبانه، تفاوتهای فردی یادگیرندگان[ ۷] نیز بر یادگیری آنان مؤثر هستند.
wiki: اکتساب زبان