اکتاو میربو ( به انگلیسی: Octave Mirbeau ) ( ۱۶ فوریه ۱۸۴۸ - ۱۶ فوریه ۱۹۱۷ ) از روزنامه نگاران، منتقدان هنری، رمان نویسان و نمایشنامه نویسان فرانسوی بود. او به خاطر پیشرو بودن ادبیات و هنر در اروپا مشهور شد.
... [مشاهده متن کامل]
اکتاو میربو در شهر ترویر، کالوادوس فرانسه به دنیا آمد و در پاریس درگذشت.
وی که در زمینه روزنامه نگاری و نویسندگی فعالیت داشت، توانسته بود توجه هنرمندان و نویسندگان زمان خود را به خود جلب کند. همچنین وی در زمینه های نقد هنر و تئاتر فعالیت های چشمگیری داشته است.
او با مجله های «لا فرانس»، «گولوآ»، «ژیل بلاً» و « فیگارو به مدت شش سال همکاری می کرد و از این طریق درآمد بسیار خوبی بدست آورد. تقریباً به ازای هر مقاله ۳۵۰ فرانک دریافت می کرد.
هم زمان با روزنامه نگاری، وی در نویسندگی نیز توانایی های بسیاری از خود نشان داد. نمونه هایی از رمانهای وی شامل:»لِ کارلو«، اَبِ ژولز» و «سباستین روش» می باشند.
میربو درآمد خوبی از رمان هایش به نام: «باغ شکنجه» ( ۱۸۹۹ ) و «دفتر خاطرات زن خدمتکار» ( ۱۹۰۰ ) به دست آورد. در سال ۱۹۰۱، پس از اینکه میربو ثروتی نسبی بدست آورد، به شهر پاریس رفت و در آنجا سکونت گزید. بعد از گذشت چند سال، خانه های دیگری در چندین جای فرانسه خریداری کرد. وی در این خانه ها از دوستانش من جمله پل هرویو، کلود مونه و اگوست رودَن پذیرایی می کرد. همچنین وی که علاقه بسیاری به هنر داشت، تعداد زیادی آثار هنری را خریداری کرده و در خانه هایش به نمایش گذاشته بود. با این کار به شناساندن هنرمندان عصر خود به اجتماع فرانسه کمک بسیاری نمود.
در زمینه تئاتر نیز وی ذوق فراوان داشت. یکی از موفق ترین نمایشنامه های وی «امور، امور هستند» می باشد. اغلب آثار وی به چندین زبان ترجمه شده اند. این آثار به خصوص در کشور روسیه و در اروپا شهرت زیادی به دست آورده اند.
لؤ تولستوی در آن زمان از او به عنوان «یکی از بزرگ ترین نویسندگان معاصر فرانسه» و «کسی که نمونه بارز نبوغ فرانسوی است» یاد کرده است.
مدتی اکتاو از اسم مستعار برای نوشتن آثارش استفاده کرد اما در سال ۱۸۸۶، در رمانش به نام «کالور» برای اولین بار اسم واقعی خود را به کار برد. در این رمان وی از عشق مخرب اش برای زنی به نام جودیث ( که در این رمان به جولیت تغییر یافته بود ) به عنوان زمینه اصلی داستان استفاده کرده بود. در سال ۱۸۸۸، «اَبِ ژولز» به چاپ رسید. این اولین رمان به سبک داستایوفسکی و ماقبل فروید در ادبیات فرانسه بود. دو شخصیت اصلی این داستان، اَبِ ژولز و پدر پاسفیل هستند. این اثر بسیار مورد پسند تولستوی قرار گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
اکتاو میربو در شهر ترویر، کالوادوس فرانسه به دنیا آمد و در پاریس درگذشت.
وی که در زمینه روزنامه نگاری و نویسندگی فعالیت داشت، توانسته بود توجه هنرمندان و نویسندگان زمان خود را به خود جلب کند. همچنین وی در زمینه های نقد هنر و تئاتر فعالیت های چشمگیری داشته است.
او با مجله های «لا فرانس»، «گولوآ»، «ژیل بلاً» و « فیگارو به مدت شش سال همکاری می کرد و از این طریق درآمد بسیار خوبی بدست آورد. تقریباً به ازای هر مقاله ۳۵۰ فرانک دریافت می کرد.
هم زمان با روزنامه نگاری، وی در نویسندگی نیز توانایی های بسیاری از خود نشان داد. نمونه هایی از رمانهای وی شامل:»لِ کارلو«، اَبِ ژولز» و «سباستین روش» می باشند.
میربو درآمد خوبی از رمان هایش به نام: «باغ شکنجه» ( ۱۸۹۹ ) و «دفتر خاطرات زن خدمتکار» ( ۱۹۰۰ ) به دست آورد. در سال ۱۹۰۱، پس از اینکه میربو ثروتی نسبی بدست آورد، به شهر پاریس رفت و در آنجا سکونت گزید. بعد از گذشت چند سال، خانه های دیگری در چندین جای فرانسه خریداری کرد. وی در این خانه ها از دوستانش من جمله پل هرویو، کلود مونه و اگوست رودَن پذیرایی می کرد. همچنین وی که علاقه بسیاری به هنر داشت، تعداد زیادی آثار هنری را خریداری کرده و در خانه هایش به نمایش گذاشته بود. با این کار به شناساندن هنرمندان عصر خود به اجتماع فرانسه کمک بسیاری نمود.
در زمینه تئاتر نیز وی ذوق فراوان داشت. یکی از موفق ترین نمایشنامه های وی «امور، امور هستند» می باشد. اغلب آثار وی به چندین زبان ترجمه شده اند. این آثار به خصوص در کشور روسیه و در اروپا شهرت زیادی به دست آورده اند.
لؤ تولستوی در آن زمان از او به عنوان «یکی از بزرگ ترین نویسندگان معاصر فرانسه» و «کسی که نمونه بارز نبوغ فرانسوی است» یاد کرده است.
مدتی اکتاو از اسم مستعار برای نوشتن آثارش استفاده کرد اما در سال ۱۸۸۶، در رمانش به نام «کالور» برای اولین بار اسم واقعی خود را به کار برد. در این رمان وی از عشق مخرب اش برای زنی به نام جودیث ( که در این رمان به جولیت تغییر یافته بود ) به عنوان زمینه اصلی داستان استفاده کرده بود. در سال ۱۸۸۸، «اَبِ ژولز» به چاپ رسید. این اولین رمان به سبک داستایوفسکی و ماقبل فروید در ادبیات فرانسه بود. دو شخصیت اصلی این داستان، اَبِ ژولز و پدر پاسفیل هستند. این اثر بسیار مورد پسند تولستوی قرار گرفت.
