اکبر هنگ آفرین نوازنده و مدرس فلوت و قره نی اهل ایران بود. او از نخستین نوازندگان فلوت در ایران و فارغ التحصیل شعبهٔ موزیک مدرسهٔ دارالفنون بود.
اکبر هنگ آفرین، معروف به اکبرخان فلوتی، فرزند «عبدالله خان» نوازندهٔ تار و برادر حسین هنگ آفرین نوازندهٔ سه تار و رئیس دستهٔ موزیک قزاقخانه بود. پدر و برادر او هر دو از شاگردان میرزا عبدالله فراهانی بودند. اکبر هنگ آفرین تحصیلات موسیقی خود را در شعبهٔ موزیک دارالفنون سپری کرد. پس از آن به خدمت ارتش درآمد و در دارالفنون به تدریس موسیقی مشغول شد. وی به دلیل علاقه به موسیقی ملی و پرورش در خانواده ای که موسیقی ایرانی در آن مورد توجه بود، به نواختن نغمه های ایرانی با ساز فلوت روی آورد. اکبرخان پس از مدتی ارتش را رها کرد و ساکن شهر رشت شد و در آن جا نیز شاگردانی را پرورش داد. از جمله شاگردان او می توان به «یعقوب خان رشتی» و ابوالحسن صبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او در نخستین سفر درویش خان به خارج از ایران ( لندن ) به منظور اجرا و ضبط صفحه موسیقی، به همراه مشیرهمایون شهردار، حسین طاهرزاده، رضا قلی نوروزی، حسین هنگ آفرین، باقر خان رامشگر اسدالله خان، حضور داشت و به نوازندگی فلوت و قره نی پرداخت.
از اکبر هنگ آفرین صفحه ای در دستگاه سه گاه با آواز حسین طاهرزاده و صفحه ای در دستگاه شور با آواز رضاقلی خان بر جای مانده است.
↑ «چند نکته دربارهٔ وضع موسیقی ایران در دورهٔ ناصرالدین شاه». مجلهٔ گلستان هنر، تابستان ۱۳۸۶، شماره ۸، صفحه ۷۲، از طریق نورمگز. ↑ خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۲۶۶. ↑ ساسان سپنتا. «ابوالحسن صبا». فصلنامهٔ هنر زمستان ۱۳۷۶، شماره ۳۴، صفحهٔ ۱۶۴، از طریق نورمگز. ↑ خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۳۱۷. ↑ «رنگ های قدیمی». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور. ↑ «اکبرخان فلوتی». ویستا. ↑ «مجموعه آوازهای سید حسین طاهرزاده منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۵ اسفند ۱۳۸۸.
اکبر هنگ آفرین، معروف به اکبرخان فلوتی، فرزند «عبدالله خان» نوازندهٔ تار و برادر حسین هنگ آفرین نوازندهٔ سه تار و رئیس دستهٔ موزیک قزاقخانه بود. پدر و برادر او هر دو از شاگردان میرزا عبدالله فراهانی بودند. اکبر هنگ آفرین تحصیلات موسیقی خود را در شعبهٔ موزیک دارالفنون سپری کرد. پس از آن به خدمت ارتش درآمد و در دارالفنون به تدریس موسیقی مشغول شد. وی به دلیل علاقه به موسیقی ملی و پرورش در خانواده ای که موسیقی ایرانی در آن مورد توجه بود، به نواختن نغمه های ایرانی با ساز فلوت روی آورد. اکبرخان پس از مدتی ارتش را رها کرد و ساکن شهر رشت شد و در آن جا نیز شاگردانی را پرورش داد. از جمله شاگردان او می توان به «یعقوب خان رشتی» و ابوالحسن صبا اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او در نخستین سفر درویش خان به خارج از ایران ( لندن ) به منظور اجرا و ضبط صفحه موسیقی، به همراه مشیرهمایون شهردار، حسین طاهرزاده، رضا قلی نوروزی، حسین هنگ آفرین، باقر خان رامشگر اسدالله خان، حضور داشت و به نوازندگی فلوت و قره نی پرداخت.
از اکبر هنگ آفرین صفحه ای در دستگاه سه گاه با آواز حسین طاهرزاده و صفحه ای در دستگاه شور با آواز رضاقلی خان بر جای مانده است.
↑ «چند نکته دربارهٔ وضع موسیقی ایران در دورهٔ ناصرالدین شاه». مجلهٔ گلستان هنر، تابستان ۱۳۸۶، شماره ۸، صفحه ۷۲، از طریق نورمگز. ↑ خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۲۶۶. ↑ ساسان سپنتا. «ابوالحسن صبا». فصلنامهٔ هنر زمستان ۱۳۷۶، شماره ۳۴، صفحهٔ ۱۶۴، از طریق نورمگز. ↑ خالقی، سرگذشت موسیقی ایران، ۳۱۷. ↑ «رنگ های قدیمی». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور. ↑ «اکبرخان فلوتی». ویستا. ↑ «مجموعه آوازهای سید حسین طاهرزاده منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۵ اسفند ۱۳۸۸.
