آکاری بارب ژان. آکاری، بارب ژان (۱۵۶۶ـ۱۶۱۸)(Acarie, Barbe Jeanne)
راهبۀ کَرمِلیفرانسوی، مؤسس فرقۀ اصطلاح شدۀ کرملیان (پابرهنه)در ۱۶۰۴ در پاریس، با تأیید هانری چهارم. در ۱۶۱۵ پس از مرگ شوهرش با عنوان «مریم تجسّد لاهوتی یافته» به این فرقه پیوست. آکاری در پاریس به دنیا آمد. پدرش نیکلا آوریومستشار دربار بود. در ۱۵۸۲ با پیِر آکاری، ویکنت دو ویلمور، ازدواج کرد. او در افق فرهنگی پاریس درخشید و عمیقاً با جنبش اصلاحات کاتولیکدر فرانسه پیوند یافت و با خانوادۀ بِیرولدوستی به هم رسانید. شور و شوق دینی او با خواندن زندگی نامۀ خودنوشت قدیسه تِرِسای آویلایی، عارفۀ اسپانیایی، دوچندان شد. در ۱۶۱۵ به صومعۀ آمینپیوست و سال بعد به پونتوازکوچید. در ۱۷۹۱ متبرّکشد و به اصطلاح تشرّف یافت.
راهبۀ کَرمِلیفرانسوی، مؤسس فرقۀ اصطلاح شدۀ کرملیان (پابرهنه)در ۱۶۰۴ در پاریس، با تأیید هانری چهارم. در ۱۶۱۵ پس از مرگ شوهرش با عنوان «مریم تجسّد لاهوتی یافته» به این فرقه پیوست. آکاری در پاریس به دنیا آمد. پدرش نیکلا آوریومستشار دربار بود. در ۱۵۸۲ با پیِر آکاری، ویکنت دو ویلمور، ازدواج کرد. او در افق فرهنگی پاریس درخشید و عمیقاً با جنبش اصلاحات کاتولیکدر فرانسه پیوند یافت و با خانوادۀ بِیرولدوستی به هم رسانید. شور و شوق دینی او با خواندن زندگی نامۀ خودنوشت قدیسه تِرِسای آویلایی، عارفۀ اسپانیایی، دوچندان شد. در ۱۶۱۵ به صومعۀ آمینپیوست و سال بعد به پونتوازکوچید. در ۱۷۹۱ متبرّکشد و به اصطلاح تشرّف یافت.
wikijoo: آکاری،_بارب_ژان_(۱۵۶۶ـ۱۶۱۸)