اژینه

لغت نامه دهخدا

( آژینه ) آژینه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) آزینه. آهنی باشد چون کلندی با دندانه های درشت و دسته چوبین که سنگ آسیا را از درون سوی بدان نقر کنند تا دانه بهتر خرد کند. آسیازَنه. آس افزون. آس افژون. منقار. مِکْوَس. میقعه. بِرطیل. آسیاآژن.

فرهنگ فارسی

( آژینه ) ( اسم ) آلتی آهنین یا فولادین دارای بدنه های درشت و دسته ای چوبین که سنگ آسیارا از درون سو بوسیل. آن تیز کنند تا دانه را بهتر خرد کند آسیا زنه سنگ سا.
آهنی باشد چون کلندی با دندانه های درشت و دسته چوبین که سنگ آسیا را از درون سوی بدان نقر کنند تا دانه بهتر خورد کند

فرهنگ معین

( آژینه ) (نِ ) ( اِ. ) آزینه ، آلتی فولادی شبیه به تیشه که با آن سنگ آسیا را دندانه دار و تیز می کردند. آسیازنه ، آسیاژن نیز گویند.

فرهنگ عمید

( آژینه ) = آسیازنه

پیشنهاد کاربران

اژینه = سرمی برد ، سر میکند
زندگی خوی اژینه = از هزینه های زندگی ش برمیاد ، زندگی ش رو به جلو می برد

بپرس