اژیده

/~AZide/

لغت نامه دهخدا

( آژیده ) آژیده. [ دَ / دِ] ( ن مف ) آژده. آجیده. آجده. نکنده کرده :
ملاف با قلمی ای لباس آژیده
بروی کار چو افتاد بخیه ات یکسر.

نظام قاری.

( آژیده ) ۱ - خلانیدن سوزن فرو برده. ۲ - ( اسم ) نوعی دوخت جامه و پای پوش که فاصل. فرو بردن سوزنها از بخیه قدری بیشتر باشد.
آژده آجیده

( آژیده ) (دِ ) (ص مف . ) آجیده .

سرحال و قبراق ، کسی که از لحاظ روحی و جسمی سلامت است.

یعنی هوشیار جنگجو

شیر قوی با صالت

تولد یافته