اژگن

لغت نامه دهخدا

( آژگن ) آژگن. [ گ ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) دری مُشبک که از پس آن توان دیدن. غلبکن.
اژگن. [ اَ گ َ ] ( اِ ) رجوع به اژکن شود.

فرهنگ فارسی

( آژگن ) ( اسم ) دری مشبک که از پس آن توان دید غلبکن.
دری مشبک که از پس آن توان دید
درمشبک، غلبکن، درمشبک یاسوراخ سوراخ که ازپس آن توی خانه دیده شود

فرهنگ معین

( آژگن ) (گِ ) ( اِ. ) درِ مشبک ، درِ سوراخ سوراخ .

فرهنگ عمید

( آژگن ) در مشبکی که از پشت آن درون خانه دیده شود، غلبکن.

پیشنهاد کاربران

بپرس