اژه

آج ؛ ریشه ی اصلی این کلمه ی دو حرفی حرف ( ج ) می باشد. حرف ج در قوانین پیدایش کلمات قابل تبدیل به چهار حرف ( چ ش ژ ز ) می باشد. ذات رفتاری و آوایی این پنج حرف منطبق بر عالم واقع، نمایانگر وجود یک جریانی از انتقال انرژی و ماده و سیال و غیره می باشد. مانند کلمه شارش شَرَیان جریان جنبش شارژ شرجی چاچی چاچ آچار آژان اِژه آجیر اَژدر ژن شتاب آش عیش آشتی آشیان آشیانه اَجْر اَجیر اُجْرَت اِجاره جوش و فراوان از این دست کلمات که با پدیده ی جریان انرژی در دو جهت دریافت و پرداخت سر و کار داشته باشد.
فلذا کلمه آج که حرف آ در این کلمه باب یا درب ورود به مفهوم کلمه در ذهن می باشد و حرف ج در این کلمه نمایانگر وجود یک جریانی در یک پدیده می باشد به مفهوم هر چیزی که دارای انرژی یا جریانی از انرژی و یا با انرژی سر و کار داشته باشد می باشد. مانند کلمه آجر به مفهوم گرما دیده و پخته شده مانند اجاق به مفهوم گرما دهنده مانند آچار به مفهوم انتقال دهنده نیرو، آجار که نوعی سبزی تره ای وحشی با ریشه ی غده دار مانند سیر می باشد به مفهوم انرژی زا مانند جان به مفهوم دارای انرژی و حرارت مانند ژن به مفهوم انتقال دهنده انرژی در یک بُعد دیگر مانند آژان به مفهوم فرد حکومتی دارای قدرت مانند شیرین و شور و شیر به مفهوم انرژی دهنده و فراوان از این دست کلمات.
آجر؛ به مفهوم گرما دیده و پخته شده.
خِشت؛ با توجه به ذات حرف خ و ذات حرف ش در میان این کلمه به مفهوم آجر گرما دیده و خشک شده.

بخاطر وجه تسمیه اژه، اژیه زیاد مطالعه کردم و اکثرا به معنی گودترین جای یک منطقه گفته تعریف شده است. نظام زاده اژیه ای

.
آستارا ( گیلان ) : شرق کوفکاس
آستاراخان ( روسیه ) : استر ( شرق ) گان ( سرزمین )
استرآباد ( گرگان ) : آبادی شرقی
استر اوشان ( تاجیکستان ) : سرزمین شرقی
آستریا ( اتریش ) : سرزمین شرقی
اوش: شهری در شرق ایران بزرگ، در قرقیزستان امروزی