اژنده

/~AZande/

لغت نامه دهخدا

( آژنده ) آژنده. [ ژَ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه گل میان دو خشت گسترد. || آنکه آجیده و آژده کند.

اژنده. [اَ ژَ دَ / دِ ] ( اِ ) گل میان دو خشت. ( آنندراج ).

( آژنده ) ( اسم ) آنکه گل و شفته میان دو خشت یا دو سنگ گسترد.

گل میان دو خشت

( آژنده ) آن که ملاط روی سنگ یا آجر می کشد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید