اژند یعقوب

آژند یعقوب. آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش)
عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغ التحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس می کرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمت های اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران. در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جمله اند حروفیه در تاریخ (۱۳۷۱)، قیام شیعی سربداران (۱۳۶۴)، ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان (۱۳۶۴)، درآمدی بر آیین تصوف (۱۳۷۴)، اسماعیلیان در تاریخ (۱۳۶۳)، تاریخ اقتصادی ایران (۱۳۶۴)، تاریخ نگاری در اسلام (۱۳۶۱)، نهضت قرامطه (۱۳۶۹)، هنر پارتی و سامانی (۱۳۷۶)، هنر صفوی، زند و قاجار (۱۳۷۶)، و هنر و معماری اسلامی (۱۳۷۸).