اژس

لغت نامه دهخدا

اژس. [ اِ ژِ ] ( اِخ ) شهرکی در ائولی آسیای صغیر. ( ایران باستان ص 914 ).

اژس. [ اِ ژِ ] ( اِخ ) شهری در مقدونیه قدیم مقر نخستین پادشاهان آن ناحیت. ( ایران باستان ص 1192 و 1195 و 1206 ).

فرهنگ فارسی

شهری در مقدونیه قدیم

پیشنهاد کاربران

بپرس