اپیکا

اپیکا ( به انگلیسی: Epica ) نام یک گروه موسیقی سمفونیک متال هلندی که توسط گیتاریست و خواننده، مارک یانسن پس از خروجش از گروه موزیک افتر فوراور بنیانگذاری شد. [ ۱]
در اوایل سال ۲۰۰۲، مارک یانسن گروه موزیک افتر فوراور را ترک کرد. پس از آن وی به دنبال کسانی گشت که تمایل به سوی پروژهٔ موسیقی کلاسیک/سمفونیک دارند وی نخست گروه موسیقی اش را غبار صحرا[ پانویس ۱] نامید. [ ۲] در اواخر ۲۰۰۲ هلنا میشلسون - از گروه تریل آو تیرز - به عنوان خوانندهٔ اصلی به گروه پیوست، [ ۲] اما پس از مدت کوتاهی او توسط فرد ناشناخته ای در سبک مدزو سوپرانو به نام سیمونه سیمونس، کسی که دوست دختر جنسن در آن زمان بود جایگزین شد. صف افراد گروه با پیوستن گیتاریست اِی دی سلچر، درامر جرون سیمونس، ویلون زن یویس هوتز و نوازندهٔ اُرگ کوئن جنسن کامل شد. نام گروه بعداً با الهام از آلبوم اپیکای کملوت به اپیکا تغییر یافت.
پس از آن اپیکا مجموعه ای از گروه کر متشکل از دو مرد و چهار زن شد، و رشته ارکسترها از سه ویلون، دو ویولا، دو ویلونسل و یک کنترباس جهت اجرا بود. آن ها آن موقع هنوز تحت نام گروه غبار صحرا یک نسخهٔ نمایشی دوآهنگه به نام «گریستن برای ماه» در ۲۰۰۲ تولید و اجرا کردند. [ ۱]
نخستین آلبوم آن ها با نام فانتوم رنج[ پانویس ۲] تولیدشده توسط ساشا پیت ( مشهور برای داشتن تولید گروه هایی همچون انگرا، راپسودی آو فایر و کملوت ) در ۲۰۰۳ منتشر شد. آهنگ «نمای واقعیت»[ پانویس ۳] این آلبوم که دربارهٔ حملات ۱۱ سپتامبر نوشته شده بود شامل تکه هایی از سخنان تونی بلر، نخست وزیر وقت بریتانیا بود. [ ۳]
برای این آلبوم سه تک آهنگ به نام های «رنج فانتوم»، «تظاهر»[ پانویس ۴] و «گریستن برای ماه»[ پانویس ۵] منتشر شد. [ ۱]
دومین آلبوم آن ها که محکوم به نابودی[ پانویس ۶] نام داشت، با تاثیر از فرهنگ قوم مایا ساخته شده بود. [ ۴] سری آهنگ های «طلوع یک عصر جدید»[ پانویس ۷] گواهی بر این ادعا هستند. «طلوع یک عصر جدید» به سیستم زمانی قوم مایا اشاره می کند که هیچ اشاره ای دربارهٔ آن چه ممکن است در گذشته اتفاق افتاده باشد نمی کند، و تا سال ۲۰۱۲ امتداد دارد. به فراموشی سپردن به عنوان یک پایه با فیلم اسکورها ( موسیقی های گونهٔ اتفاقی ) مرکب شد و به همراه هانس زیمر و دنی افمن به عنوان عمده ترین عامل الهام بخش ذکر شد. مهمان ویژهٔ آلبوم روی خان[ ۵] از گروه موسیقی کملوت در آهنگ «ترویس ویرجس» بود. همچنین اپیکا به عنوان یک گروه پشتیبانی در سفر گروه موسیقی کملوت در اجرای آلبوم هالهٔ سیاه [ پانویس ۸] برای تسریع کار در بخش هایی از سفرشان حضور داشت، تا جایی که سیمونه سیمونس در اجرای آهنگ «فراموش نشدنی» [ پانویس ۹] ( یا با نام دیگر «جایی در زمان»[ پانویس ۱۰] ) مشارکت داشت. [ ۶]

اپیکا (آلبوم). اپیکا ( به انگلیسی: Epica ) ششمین آلبوم استودیویی گروه متال آمریکایی کملوت است که در ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۰۳ توسط نویز رکوردز منتشر شد. این آلبوم که نخستین آلبوم مفهومی گروه کملوت است همراه با ادامهٔ آن به نام هاله سیاه برداشتی آزاد از فاوست گوته هستند. [ ۱] این آلبوم همچنین الهام بخش گروه اپیکا برای انتخاب نام گروهشان بود. [ ۴]
• آریل ( روی خان )
• هلنا ( ماری یانگ بلاد )
• مِفیستو ( روی خان )
آریل انسان محبوب خداوند است. او ذهنی همواره جستجوگر دارد و در جستجوی حقیقتی است که نتوانسته آن را در خانهٔ خود در «مرکز جهان» به دست آورد. او که به خاطر این موضوع احساس تنهایی می کند به این نتیجه می رسد که پاسخ باید جایی خارج از آن جهان باشد. پس با زندگی گذشتهٔ خود خداحافظی کرده و با تمام کسانی که می شناخته – ازجمله هلنا - قطع رابطه می کند و در نهایت خدا را نیز که در ظاهر ناتوان از پاسخ به پرسش های اوست ترک می گوید.
اما خداوند با مفیستو که به دلیل تعظیم نکردن به انسان از بهشت اخراج شده شرطی می بندد به این مضمون که اگر او موفق شود روح آریل را تسخیر کند بار دیگر اجازهٔ بازگشت به بهشت را خواهد یافت. اما اگر شکست بخورد باید برای همیشه در جهنم بماند.
آریل سال های متمادی سفر می کند بدون آنکه به نتیجه ای برسد و به مواد مخدر و توهم زا روی می آورد. تحت تأثیر این مواد او برای لحظه ای مفیستو را می بیند. آریل درمی یابد که با این شیوهٔ زندگی به پاسخ بزرگی که به دنبالش است نخواهد رسید پس ناامیدانه دست از گشتن و جستجو برمی دارد. زمستان است و آریل هلنا را به یاد می آورد و آرزو می کند که می توانست بار دیگر به دوران جوانی که آن دو بایکدیگر گذراندند بازگردد.
آریل ساعات سختی را می گذراند و حتی به فکر کشتن خویش می افتد اما ناگهان مفیستو در هاله ای از نور مهتاب و با شکوه یک فرشته بر او ظاهر می شود. مفیستو خود را به آریل معرفی می کند و پیشنهاد معامله ای را به او می دهد. او به آریل پیشنهاد می دهد که به او خدمت کرده، تمام آرزوهایش را برآورده ساخته و تمام قدرت های این جهانی را به او عرضه دارد و در عوض هنگامی که آریل مرد، روحش در اختیار مفیستو قرار گیرد. این پیشنهادی وسوسه کننده است اما با وجود این آریل جانب احتیاط را از دست نمی دهد. او ناگهان خود را در قلعهٔ باشکوه مفیستو می یابد و می بیند که جشنی به افتخارش ترتیب داده شده است. مفیستو وارد می شود.