اپیشه. [اَ ش َ / ش ِ ] ( ص ) مرکب از ( ( اَ ) ) حرف سلب + ( ( پیشه ) ) بمعنی شغل و کار و مجموع بمعنی بیکار : در کوی تو اپیشه همی گردم ای نگار دزدیده تا مگرت ببینم به بام بر.
شهید.
و در لغت نامه اسدی آمده است : ابیشه [ با باء موحده ] جاسوس بود وهمین بیت شهید را شاهد می آورد. رجوع به ابیشه شود.