اپولون بلودر

آپولون بلودر. آپولون بلودر یا آپولو بلودر، یک تندیس مرمرین رومی است که آپولون ( یکی از دوازده ایزد المپ نشین در افسانه های یونان ) را، پس از تیراندازی با کمان خود، نشان می دهد. گفته می شود که این تندیس رومی، که در یکی از موزه های واتیکان نگهداری می شود، برگرفته شده است از یک تندیس برنز هلنیستیک از لئوخارس، تندیس ساز دوران کلاسیک یونان. [ ۱]
این نمونهٔ رومی، در دوران امپراطوری هادریانوس ساخته شد. نئوکلاسیست ها، از میان سدهٔ پانزدهم میلادی و پیش از یافتن تندیس های پرستشگاه پارتنون و تندیس های دوران آرکائیک یونان، آپولون بلودر را برجسته ترین تندیس کلاسیک و یک الگوی هنری می دانستند. وینکلمن از نخستین مورخان هنر و هنر شناس نامدار آلمانی که بنیان گذار تاریخ هنر مدرن و باستان شناس قرن ۱۸ میلادی محسوب میشود پیکره ی مرمرین آپولوی بلودر را بیان متعالی هنر یونانی میشناخت و اعتقاد داشت که بیماران یک دنیای رو به زوال فقط میتوانند با بازگشت به زیبایی و انضباط صوری هنر یونان درمان شوند . "