اپولو در اهنگری ولکان

آپولو در آهنگری ولکان. آپولو در آهنگری ولکان ( اسپانیایی: Apolo en la Fragua de Vulcano ) که گاهی به عنوان آهنگری ولکان نیز نامیده می شود، عنوان یک نقاشی رنگ روغن است که دیه گو ولاسکس پس از اولین بازدید از ایتالیا در سال ۱۶۲۹ بر روی بوم آورد. منتقدان موافق هستند که تاریخ این اثر باید به سال ۱۶۳۰ برسد، همان سالی که همراهش نقاشی پیراهن یوسف را کشید. به نظر می رسد که هیچ یک از این دو نقاشی به سفارش پادشاه نبودند، اگرچه هر دو در مدت کوتاهی بخشی از مجموعه های سلطنتی شدند. این نقاشی از سال ۱۸۱۹ در مجموعه موزه دل پرادو در مادرید نگهداری می شود. [ ۱] [ ۲]
آپولو در آهنگری ولکان به عنوان یکی از مهمترین آثار اولین سفر ولاسکس به ایتالیا ذکر شده[ ۳] و «یکی از موفق ترین ساخته های او با توجه به تعامل طبیعی و یکپارچه چهره ها» است. [ ۴]
این نقاشی لحظه ای را به تصویر می کشد که خدای آپولون، که با هاله نور روی سرش قابل شناسایی است، از آهنگری ولکان دیدن می کند و معلوم می شود که در حال ساخت سلاح برای جنگ است. خدای آپولو به ولکان می گوید که همسرش، ونوس، با مارس ( اساطیر ) ، خدای جنگ، رابطه دارد. به همین دلیل دیگر چهره های حاضر در اتاق با تعجب به خدایی که به تازگی در برابرشان ظاهر شده است نگاه می کنند، حتی برخی از آنها دهان خود را به نشانه تعجب باز کرده اند. [ ۲]
ولاسکس برای خلق این اثر از حکاکی آنتونیو تمپستا الهام گرفت، آن را تا حد زیادی اصلاح نمود و کنش روایی را روی ورود آپولو با استفاده از سبک کلاسیک باروک متمرکز کرد. این اثر روی علاقه معاصر به چهره های برهنه، تحت تأثیر مجسمه های یونانی - رومی و جنبش کلاسیک گیدو رنی، تأکید دارد. روش ترکیب بندی حاشیه زینتی نیز می تواند از گیدو رنی گرفته شده باشد. از سوی دیگر، سایه های شفاف پیکر آپولو یادآور گوئرچینو است.
این اثر به درخواست پیتر پل روبنس نقاش که در سال ۱۶۲۹ از اسپانیا نیز بازدید کرده بود، در رم ایجاد شد. ولاسکس دو بوم بزرگ را در خانه سفیر اسپانیا نقاشی کرد. این دو بوم یک جفت را تشکیل دادند و با چمدان او به اسپانیا بازگردانده شدند: پیراهن یوسف و آپولو در آهنگری ولکان.
موضوع اثر از اساطیر رومی، به ویژه از دگردیسی اووید گرفته شده است. ولاسکس صحنه را به یک نسخه کاملاً انسانی با چهره های معاصر ایجاد کرده است. آپولو با پوشیدن توگا ( ردای بی آستین ) دیده می شود که نیم تنه او را در معرض دید قرار می دهد. ولکان، در این تصویر، فقط یک آهنگر است و همدست های روستاییش، این حرفه را بلد هستند. ولکان پس از شنیدن خبر خیانت همسرش با خدای مارس که در همان لحظه برای او زره می سازد، با تعجب به او خیره شده است. غاری که در آن خدای آهنگر برای خدایان دیگر سلاح می سازد، در این نقاشی به عنوان آهنگری نشان داده شده است. این غار مشابه آنهایی است که ولاسکس می توانست در اسپانیا یا رم ببیند. ولاسکس با تسلط خاص، اشیاء مختلفی را که معمولاً در یک آهنگری یافت می شوند، نقاشی کرده است.